آیه تطهیر در آیینه شعر عرب صفحه 219

وَاخْلَعْ بِمَشْهَدِهِ الشِّریفِ مُعَظِّماً تَعْظیمَ بَیْتِ اللّهِ ذِی الاَستارِ

وَ قُلْ السَّلامُ عَلَیْکَ یا خَیْرَ الوَری و اَبا الهُداهِ السَادَهِ الاَبْرارِ

یا آلَ طهَ الاَکْرَمینَ اَلِیَّهً بِکُم وَ ما دَهْری یمینُ فِجارِ

اِنّی مَنَحْتُکُمْ المَوَدَّهَ راجیاً نَیلَ المُنی فی خِمسَهِ الاَشبارِ

فَعْلَیْکُمْ مِنّیِ السَّلامُ فَاَنْتُمْ اَقْصی رَجائی و مُنتَهی ایثاری(1)

این قصیده را هدیه می کنم و می فرستم به محضر امیرالمؤمنین (ع) مانند کشتی هایی که در میان امواج دریا پنهان شده اند. علی (ع) آن چنان شرف و عزتی دارد که حتی حسودان به آن معترفند و همه عرب اعم از یعرب و نزار به او افتخار می کنند. برو به سوی ارض پاک نجف و آنجا بایست. خاک آن را ببوس و زیارت کن که بهترین جایگاه زیارت است. در آن مشهد شریف، کفشها را دربیاور و آنچنان تعظیم کن که گویا خانه خدا را زیارت می کنی. به امیرالمؤمنین خطاب کن و بگو: درود بر تو ای بهترین مردم. و ای پدر هدایت کنندگانِ نیکوکار بزرگوار. ای آل پیامبر (ص) ، ای کریمان، قسم به شما - و امروز زمانه قسم بدکاران نیست _ قسم به شما که دوست دارم شما را و عشق و علاقه ام را محضر شما تقدیم می کنم به این امید که آرزوهایم به وسیله شما پنج تنِ بزرگوار برآورده شود. بر شما از طرف من سلام و درود باد که منتهای آرزو و امید من هستید.