فضل طینت نور یا سخنی با عزاداران شیعه و شیعیان عزادار صفحه 146

(کافر، بی دین) که نزد ایشان آمده بود، فرمودند:

«وَ یُحْکِمُ اللَّهُ آیاتِهِ» بِأَنْ یَحْمِیَ أَوْلِیاءَهُ مِنَ الضَّلالِ وَ الْعُدْوانِ وَ مُشایَعَهِ أَهْلِ الْکُفْرِ وَ الطُّغْیانِ الَّذینَ لَمْ یَرْضَ اللَّهُ أَنْ یَجْعَلَهُمْ کَالْأَنْعامِ حَتّیٰ قالَ: «بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبیلاً» فَافْهَمْ هٰذا وَ اعْلَمْهُ وَ اعْمَلْ بِهِ...

«و خداوند، آیات خویش را پایسته می نماید» چنان که اولیاء خویش را از گمراهی و تجاوز نگاه داشته و از همراهی اهل ناسپاسی و سرکشی منع نمود، همان کسانی که خداوند، راضی نشد آنان را مانند چهارپایان قرار دهد تا جایی که فرمود: «بلکه آنان (از چهارپایان نیز) گمراه تر هستند». این مهم را بفهم، بدان و براساس آن عمل کن.(1)

اهل آن زمان...

در ضمن خطبه «البیان» امیرالمؤمنین علیه السّلام، درباره اکثر مردم آخرالزّمان آمده است:

وَ یَکونُ أَهْلُ ذٰلِکَ الزَّمانُ لَهُمْ وُجُوهٌ جَمیلَهٌ... فَهُمْ أَمَرُّ مِنَ الصَّبْرِ وَ أَنْتَنُ مِنَ الْجیفَهِ وَ أَنْجَسُ مِنَ الْکَلْبِ

و اهل آن زمان صورت هایی زیبا دارند... پس آنان از صبر (گیاهی بسیار تلخ) تلخ تر هستند و از مردار بدبوتر و از سگ نجس تر هستند.(2)

ناخلف...

سلطان محمّد شاه خدابنده یکی از نوادگان چنگیزخان است. او سال هایی از عمر خویش را در بغداد سلطنت می کرد. وی در ابتدا به اغوای بسیاری از بزرگان