فضل طینت نور یا سخنی با عزاداران شیعه و شیعیان عزادار صفحه 272

کلمه توحید را نمی گوییم و سایرین، از آن بیزار هستند. آیا نشنیده ای که خدا می فرماید: «یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِکَهُ صَفًّا لا یَتَکَلَّمُونَ إِلّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمانُ وَ قالَ صَواباً روزی که روح به پا خیزد و فرشتگان صف کشیده، هیچ کس سخن نمی گوید مگر آن کس که خداوند بخشنده به او اجازه دهد و سخن نیک گوید». فرمود: (یعنی) کسی که «لا اله الّا الله محمّد رسول الله» گوید.(1)

42«خیر البریّه» هستند

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولٰئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّهِ * جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّاتُ عَدْنٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها أَبَداً رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ.

به راستی کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، آنان بهترین مردمان هستند * پاداششان نزد پروردگارشان بهشت های «عَدن» است که از زیر آن نهرهایی جاری بوده و در آن برای همیشه جاویدان اند، خداوند از آنان راضی و آنان از خداوند خشنودند، آن مقام برای کسی است که از پروردگارش بهراسد.(2)

ابان از سلیم نقل می کند که گفت: از حضرت علی علیه السّلام شنیدم می فرمود: پیامبر صلّی الله علیه و آله در روزی که از دنیا رفت با من عهدی کرد و این در حالی بود که من آن حضرت را به سینه ام تکیه داده بودم و سر مبارکش نزدیک گوشم بود... سپس به من فرمود:

یا عَلِیُّ، أَ رَأَیْتَ قَوْلَ اللَّهِ تَبارَکَ وَ تَعالی «إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا