فضل طینت نور یا سخنی با عزاداران شیعه و شیعیان عزادار صفحه 317

و نوزاد دختری برای من بود که او را «حمیراء» نام نهادم. امام صادق علیه السّلام به من فرمود:

إِنْتَهِ إِلیٰ أَمْرِهِ تُرْشَدْ

به دستور او عمل کن که هدایت می شوی.

من نام آن دختر را عوض کردم.(1)

پس نه تنها فعل اعراب در زمان جاهلیت، بی ارزش است بلکه در بعضی موارد، جبهه رویاروی حق بوده و شیعه مولا، موظّف به ترک آن عمل است.

گفته می شود...

حسین بن خالد یکی از اصحاب امام رضا علیه السّلام از آن حضرت روایت می کند که در ضمن یکی از بیانات خویش، فرمودند:

إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعالیٰ أَلْزَمَ الْعِبادَ أَسْماءً مِنْ أَسْمائِهِ عَلَی اخْتِلافِ الْمَعانی وَ ذٰلِکَ کَما یَجْمَعُ الْإِسْمُ الْواحِدُ مَعْنَیَیْنِ مُخْتَلِفَیْنِ وَ الدَّلیلُ عَلیٰ ذٰلِکَ قَوْلُ النّاسِ الْجائِزُ عِنْدَهُمُ الشّائِعُ وَ هُوَ الَّذی خاطَبَ اللَّهُ بِهِ الْخَلْقَ وَ کَلَّمَهُمْ بِما یَعْقِلُونَ لِیَکُونَ عَلَیْهِمْ حُجَّهً فی تَضْییعِ ما ضَیَّعُوا وَ قَدْ یُقالُ لِلرَّجُلِ کَلْبٌ وَ حِمارٌ وَ ثَوْرٌ وَ سُکَّرَهٌ وَ