فضل طینت نور یا سخنی با عزاداران شیعه و شیعیان عزادار صفحه 334

ساخته گفت: ای محمّد، همتایان ما از میان قریش را (برای رزم) به سوی ما بفرست. سه تن از جوانان انصار به سوی آنان رفتند. عتبه گفت: کیستید؟ آنان نسب خویش را برای او بیان کردند. عتبه گفت: هیچ نیازی به مبارزه با شما نداریم، ما فرزندان عموی خود را به کارزار خواندیم. رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم به جوانان انصار فرمودند: به جای خود بازگردید. سپس فرمودند:

قُمْ یا عَلِیُّ، قُمْ یا حَمْزَهُ، قُمْ یا عُبَیْدَهُ، قاتِلُوا عَلیٰ حَقِّکُمُ الَّذی بَعَثَ اللَّهُ بِهِ نَبِیَّکُمْ إِذْ جاءُوا بِباطِلِهِمْ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ

برخیز ای علی، برخیز ای حمزه، برخیز ای عبیده، اکنون برای اثبات حقّ خویش، که خداوند، پیامبر شما را بدان مبعوث ساخته است، با دشمنان بجنگید زیرا آنان به اتکای عقیده باطل خود در این میدان حضور یافته اند تا به خیال خود، نور خدا را خاموش سازند.

ایشان ایستادند و در برابر آنان صف کشیدند و چون هر سه، لباس جنگ پوشیده بودند، شناخته نمی شدند. عتبه به ایشان گفت: سخن بگویید (خود را معرفی کنید)، چنان چه همتای ما باشید با شما می جنگیم. حضرت حمزه فرمود:

أَنَا حَمْزَهُ بْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، أَسَدُ اللَّهِ، وَ أَسَدُ رَسُولِهِ

من حمزه پسر عبدالمطّلب، شیر خدا و شیر پیامبرش هستم... .(1)

مولانا علی علیه السّلام، اسدالله است

از رسول الله صلّی الله علیه و آله پرسیده شد: زاهدترین و فقیرترین مردم (یعنی بی اعتناترین مردم نسبت به دنیا) کیست؟ فرمود:

عَلِیٌّ وَصِیّی وَ ابْنُ عَمّی وَ أَخی وَ حَیْدَری وَ کَرّاری وَ صَمْصامی