فضل طینت نور یا سخنی با عزاداران شیعه و شیعیان عزادار صفحه 74

تو نرسد و تو را آزار ندهم؛ راست بگو.

گفت: پدرم از پدرش برایم نقل کرد که آنان می گفته اند بر این تپه، قبر علیّ بن ابی طالب علیهماالسّلام است که خداوند آن را حرم قرار داده که هیچ کس بدان پناه نبرد جز این که ایمن شود.(1)

سگان بی حیا و بی وفا بر روی منبر و مقام...

یزید علیه اللّعنه در ماه ذی الحجّه سال 46 قمری، یعنی حدود 3 سال پس از واقعه عاشورا، سپاهی را برای سرکوب عبدالله بن زبیر به سوی مکه و مدینه گسیل داشت و بدین وسیله حرمت حریم رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم را شکست و «واقعه حرّه» را رقم زد. در میان متونی که به تشریح چگونگی این رخ داد اشاره دارند، مواردی به چشم می خورد که بسیار تأسّف برانگیز است و در این بین می تواند آنچه تحت عنوان «وفا» به سگان نسبت داده می شود، پاسخ گوید. ضمن شرمندگی و عذر آوردن به درگاه الهی از بیان این وصف ناگزیر، به نقل بخشی از گزارش این واقعه می پردازیم:

و أبیحت المدینه أیّاماً، وبطلت الجماعه من المسجد النّبویّ أیّاماً واختفت أهل المدینه أیّاماً فلم یمکن أحداً دخول مسجدها حتّی دخلته الکلاب و الذّئاب، وبالت علی منبره صلّی اللّه علیه و آله و سلّم، تصدیقاً لما أخبر النّبیّ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم.

به مدّت چندین روز، شهر مدینه اباحه گشت (یعنی حرمت جان و مال و ناموس مردم، شکسته شد) و چند روز جماعت مسجد نبوی