فضل طینت نور یا سخنی با عزاداران شیعه و شیعیان عزادار صفحه 85

مرحوم حاج شیخ جعفر قدّس سرّه فرموده: عبید الله بن زیاد لعنه الله نامه ای نوشت که با آن نامه بر دل های دوستان (اهل بیت پیامبرخدا) آتش زد. او نوشت:

یابن سعد، إنّی قد حللت الماء علی الکلاب و الخنازیر و حرّمته علی الحسین و أصحابه

ای پسر سعد! همانا من آب را بر سگان و خوکان حلال نمودم و آن را بر حسین و اصحابش حرام نمودم.(1)

توضیح: در اینجا ابن زیاد لعنه الله، سگ ها و خوک ها را مُجاز به نوشیدن از آب فرات قرار می دهد و سگان و خوکان نیز از آب فرات می نوشند؛ اما اگر این حیوانات معترف به امامت امام علیه السّلام بودند، هرگز به آب لب نمی زدند ولی همراه و هم سو با بنی امیه، که در حقیقت هم سنخ با خودشان بودند، بساط شماتت بر امام را پهن نموده و با کمال بی شرمی، از فرات می نوشیدند در حالی که حرم امام، از داغ تشنگی می سوخت... «أَلا لَعْنَهُ اللَّهِ عَلَی الْقَوْمِ الظّالِمینَ»

فرات و وفاداری گوسفندان...

روایت شده است هنگامی که گوسفندان حضرت اسماعیل را در کنار فرات می چراندند، چوپان به ایشان خبر داد که گوسفندان از فلان روز، از این شریعه آب نمی آشامند. اسماعیل درباره این موضوع، از پروردگارش پرسید. جبرئیل علیه السّلام فرود آمده و گفت:

یا إِسْماعیلُ! سَلْ غَنَمَکَ فَإِنَّها تُجیبُکَ عَنْ سَبَبِ ذٰلِکَ.

ای اسماعیل! از گوسفندانت بپرس که به یقین تنها آنان درباره علت