شهد بندگی صفحه 110

فرمود: پروردگارا! آیا به من نزدیکی تا آهسته ات به مناجات بنشینم یا دوری تا صدایت زنم؟! پس خدای عزوجل به او وحی فرمود: «ای موسی! انَا جَلیسُ مَنْ ذَکَرَنی؛ همنشین آنم که به یادم باشد».(1) مجالست با یار، آرامِ دل بیدلان است و راحت روح مشتاقان و این همه، آثار و برکاتی است که ذاکرانِ وی را تحفه آرند و به هِدِیّت ببخشند. هم از این روست که ذکر را نزد اهل دل و معنا اهمیتی شگرف باشد و ارجی بس عظیم؛ چندان که در خبر است از فخر کاینات، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله که ذکر کثیر و پیوسته مشغول بودن بدان را نیکوترین و پاک ترین اعمال نزد پروردگار معرفی فرمود که بهتر از زروسیم و کشتن و کشته شدن در راه خداست.(2)

یک چشم زدن، غافل از آن شاه نباشید

شاید که نگاهی کند، آگاه نباشید

شیخ حسن علی اصفهانی

باغ بهشت

نبی مکرم اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در مقام اهمیت توجه به ذکر، مداومت بر آن و آثار و برکات معنوی آن، به اصحاب خویش فرمود: در باغ های بهشت تفرّج کنید. پرسیدند: یا رسول اللّه! باغ های بهشت کدامند؟ حضرت فرمود:

مجالس ذکر[باغ های بهشتند]. هر یک از شما که دوست دارد منزلت خویش را در نزد پروردگار دریابد، بنگرد تا خدای را نزد او چه جایگاهی است؛ زیرا