شهد بندگی صفحه 14

روزه، پر پرواز تا ملکوت

ای یاران! بیایید چشم دل باز کنیم و بنگریم که تمامی این نعمت ها، الطاف و نعمت هایی است که مولای کریم به خاصان اولیای خویش مرحمت می فرماید. چه نیکوست که در این ضیافت کریمانه الهی، کام جان را به زلال جان بخش الطاف و بخشش های پروردگار متعال تازگی بخشیم و از برکت و فیض این سفره گشاده بهره مند گردیم.

وه که چه زیبا و دل آراست مقام یقینی که آدمی، خوش و ناخوش دنیا را به یک باره پشت سر اندازد و بند بود و نبود این ملک فانی را از پای دل بگسلاند. و نکوتر از آن، حصول مقام رضاست که انسان همواره خویش را در محضر یار انگارد و آینه دل را با یاد و ذکر او صیقل دهد و به برکت فیض روحی روزه، چون پرنده ای سبک بال، رخت ازاین جهان بربندد و به دیدار دوست نایل گردد؛ که حضرت دوست خود فرموده است:

ای روح آرامش یافته! به سوی پروردگارت باز گرد، در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است. پس در سلک بندگانم در آی و به بهشتم وارد شو. (فجر: 27 _ 30)

خوش آن ساعت که دیدار تو بینم

کمند عنبرین تار تو بین

نبیند خرّمی هرگز دل مو

مگر آن دم که رخسار تو بینم

بابا طاهر عریان

صفای دل

دیگر از فایده های روزه، صفای قلب و نورانی شدن دل است. قلب مصفا به