شهد بندگی صفحه 152

از آنجا که گمان نمی برد، روزی اش دهد... و خداوند امور پرهیزکاران را آسان گرداند. (طلاق: 2 و 4)

آن کس که در امور زندگانی خویش فقط و فقط به سبب ساز اصلی تکیه دارد و مهر جز او را از دل خویش برمی کَند و اوقات خود را صرف رضایت دوست می نماید، خویش را در کمند مهر و عنایت یار نهاده و خداوند ضامن و تعالی او از غم و رنج و تنگناهای دنیا و آخرت است. حضرت امام علی علیه السلام می فرماید:

آنکه تقوای خدای سبحان داشته باشد، پروردگار همّ و غمّ او را بر طرف می کند و از هر تنگنایی رهایش خواهد بخشید.(1)

در درگه دوستی یک دله کن

هر چند که غیر ماست آن را یله کن

یک صبح به اخلاص بیا بر در ما

گر کار تو بر نیاید آن گه گله کن

خواجه عبد اللّه انصاری

تقوا، بردارنده حجاب های غفلت

باری، آن گونه که اگر خاشاکی هر چند بسیار کوچک و خرد در چشم آدمی در آید، موجب محرومیت از دیدن اشیا و مانع بینایی وی خواهد گشت، گناه و غفلت از پروردگار و هر عمل که خلاف رضایت یار است نیز اگرچه اندک و ناچیز، چون خاری است که در دیده دل انسان می نشیند و او را از مشاهده جمال دل آرام خداوند و دیدن ملکوت و باطن عالم محروم خواهد ساخت.