شهد بندگی صفحه 177

خویش پیروز شود».(1)

تمنای حضور

الهی! با تو آشنا شدم، از خلایق جدا شدم. در جهان شیدا شدم، نهان بودم پیدا شدم.

الهی! بر عجز و بیچارگی خود گواهم و از لطف و عنایت تو آگاهم، خواست خواست توست، من چه خواهم.

الهی! چون سگ را بار است و سنگ را دیدار است، بنده را با ناامیدی چه کار است؟

الهی! مکش این چراغ افروخته را و مسوز این دل سوخته را و مدر این پرده دوخته را و مران این بنده آموخته را.

الهی! به حرمت آن نام که تو آنی و به حرمت آن صفات که چنانی، به فریادم رس که می توانی.

الهی! نوازنده غریبان تویی و من غریبم، دردم را دوا کن که تویی طبیبم، ای دلیل هر گم گشته.

یا رب ز تو آنچه من گدا می خواهم

افزون ز هزار پادشا می خواهم

هر کس ز در تو حاجتی می خواهد

من آمده ام از تو، تو را می خواهم

خواجه عبداللّه انصاری