شهد بندگی صفحه 204

ولایت (روز چهاردهم ماه مبارک رمضان)

اشاره

ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما

آبروی خوبی از چاه زنخدان شما

بخت خواب آلود ما بیدار خواهد شد مگر

زآن که زد بر دیده، آبی روی رخشان شما

با صبا همراه بفرست از رخت گلدسته ای

بوکه بویی بشنویم از خاک بستان شما

می کند حافظ دعایی بشنو و آمین بگو

روزی ما بادْ لعل شکّر افشان شما

حافظ

خلایق عالم را با خالق متعال پیوندی ناگسستنی در میان می باشد؛ چندان که هر معلولی را با علت خویش رابطه ای تنگاتنگ و محال است. نظام آفرینش که عقل ها را حیران و وهم ها را شگفت زده می کند، نمی تواند بدون ارتباط با پروردگار به هستی شگفت انگیز خود ادامه دهد. هرچه هست ازاوست و به اوست و به سوی اوست و اگر نازی کند، از هم فرو ریزند قالب ها.

در میان آفریدگان  از آنجا که انسان پیچیدگی جسمی و روحی شگرفی دارد و تمام خلقت برای هدایت و سعادت اوست، پیوندی عمیق تر و ارتباطی تنگ تر با خدای خویش دارد؛ چون نیازمند به هدایت بیشتر و دقیق تری