شهد بندگی صفحه 22

بهار قرآن (روز سوم ماه مبارک رمضان)

اشاره

ای صبا! نکهتی از خاک ره یار بیار

ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

نکته روح فزا از دهن یار بگو

نامه خوش خبر از عالم اسرار بیار

تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام

شمه ای از نفحات نفس یار بیار

حافظ

بهار عاشقی

اهل ذوق را زمانی خوش تر از «بهار» نیست که در آن، با رویش گیاهان و زنده شدن عالم، اهتزاز روح خویش را به نظاره می نشینند و پرواز به عالم ملکوت را حس می کنند. اهل معنا را نیز حقیقتی جان فزاتر از «قرآن» نباشد که در آن، طراوت دستان نوازشگر محبوب را به تجلی می نشینند و با استماع پیام دلدار، دل و جان را صفا می بخشند. خوشا احوال آن که هم اهل دل است و هم اهل معنا؛ که هم مأنوس بهار است و هم انیس قرآن. سلوک راه عشق، دلی بهاری و جانی قرآنی می طلبد و آنجا که این دو گوهر جفت گردند، می توان صدف کعبه عشق را در آغوش کشید و هر عاشقی را فرض است