شهد بندگی صفحه 242

صفحه 242

اگر فرشته تکلم کند بود هذیان

محمد حسین نادری

فراق یاران

نقل است حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در واپسین لحظات عمر خویش که آثار زهر در وجود مبارکش نمایان گشته بود، از خوف خداوند می گریست. یکی از اطرافیان رو به آن حضرت کرد و گفت: ای پسر رسول خدا! تو در پیشگاه خداوند مقامی بس ارجمند داری و پیامبر در شأن و عظمتت سخن بسیار فرموده، بیست بار پیاده به مکه رفته ای و سه بار تمامی اموالت را در راه خدا به مستمندان داده ای، چرا گریه می کنی؟ حضرت در پاسخ فرمود:

به دو جهت گریه می کنم: وحشت از قیامت که هرکس به اطراف سر می کشد تا راه نجاتی پیدا کند، و دیگر به خاطر جدایی از دوستان و فراق یاران.(1)

بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران

کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران

سعدی

سخن پایانی

الهی! گاهی به خود نگرم، گویم از من زارتر کیست؟ گاهی به تو نگرم، گویم از من بزرگوارتر کیست! بنده چون به فعل خود نگرد، به زبان تحقیر از کوفتگی و شکستگی گوید:


1- اصول کافی، ج 1، ص 360.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه