معرفت معاد صفحه 94

امام محمّد باقر (علیه السلام) در مورد آیه (وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ ) فرمود: آن زمانی که مرگ فرزند آدم فرا رسد گوید: طبیبی هست ؟ و در مورد آیه (وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ) فرمود: یقین کرد به جدایی از دوستان . (1)

در برابر این سختی های جدایی ، برای مؤمنان الطاف و کرامت هایی درنظر گرفته شده است . حضرت صادق (علیه السلام) از امام سجّاد روایت کرده است  :

خداوند متعال زمانی که اجل کسی رسید، آن را به تأخیر نمی اندازد و در برابر کراهت مؤمن از مرگ ، دو گل ازبهشت برای وی می فرستد به نامهای «مسخیّه » و «منسیّه » که اوّلی موجب بی رغبتی مؤمن به مال دنیا و دومی فراموشی امر دنیا می شود. (2)

5 _ 13. چگونگی احتضار مؤمنان

به لحاظ جایگاه ارزشمند اهل ایمان در نزد خداوند متعال ، بنابر مستندات و متون دینی ، مؤمنان به هنگام احتضار و جان دادن ، مشمول الطاف و کرامت های الهی می گردند. در این جا اشاره ای کوتاه به بخشی از این متون شده است . خداوند متعال در قرآن می فرماید :

(یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ * ارْجِعِی إِلَی رَبِّکِ رَاضِیَهً مَرْضِیَّهً )؛ (3)

ای نفس مطمئنه ، خشنود و پسندیده به سوی پروردگارت بازگرد.

این آیه در موقف احتضار و «معاینه آخرت » است . این امر و ندای خداوند، تشریف و تکریم به بازگشت مؤمن به سوی پروردگار خویش و دار کرامت است . (4)

1- ر.ک : البرهان ، ج 10، ص 128.
2- امالی شیخ توسی ، ص 414.
3- الفجر، آیه 27 و 28.
4- مناهج البیان (جزء سی ام)، ص 475.