سیمای شیعه از نگاه اهل بیت علیهم السلام صفحه 403

«أَلا أَدُلُّکُم عَلی سِلاحٍ یُنجیِکُم مِن عَدُوِّکُم و یَدِرُّ رِزقَکُم؟ قالُوا: بَلی. قالَ: تَدعُونَ بِاللَّیلِ والنَّهارِ فَإِنَّ سِلاحَ المُؤمِنِ الدُّعاءُ»؛

«آیا راهنمایی کنم شما را به سلاحی که شما را از دشمن نجات دهد و روزی شما را بیشتر کند؟ عرض کردند: بلی، فرمود: شب و روز دعا کنید؛ همانا سلاح مؤمن دعاست».(1)

در طلب روزی از خداوند، انسان نباید تنها به نیازهای بزرگ خود اکتفا نماید و امور و نیازهای کوچک خود را به علت اندک بودن رها نماید؛ بلکه طبق روایات دیگر خداوند دوست دارد هر آنچه را که بنده اش نیاز دارد از او بخواهد و نیازهای کوچک را به جهت کم بودن رها نکند.(2)

4. شفای مریض:

امام باقر علیه السلام به محمدبن مسلم فرمود:

«أَلا أُخبِرُکَ بِما فیِهِ شِفاءٌ مِن کُلّ داءٍ و سامٍ؟ قُلتُ: بَلی، قالَ: الدُّعاءُ»؛

«آیا تو را آگاه کنم به چیزی که داروی هر دردی حتی مرگ است؟ گفتم: بلی! حضرت فرمود: دعا».(3)

امام صادق علیه السلام نیز فرمود:

«عَلَیکُم بِالدُّعاءِ فَاِنَّهُ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ و إِذا دَعوتَ فَظُنَّ أَنَّ حاجَتَکَ بِالبابِ»؛

«بر شما باد به دعا کردن؛ زیرا دعا شفای هر دردی است. پس هروقت دعا کردی گمان کن که حاجتت در جلوی درب خانه تو است».(4)

شرایط و موانع استجابت دعا

اشاره

بسیارند افرادی که دست دعا به سوی خداوند بلند می کنند و گاه سالیان دراز نیز درخواست خود را تکرار کرده و بر آن پای می فشارند؛ اما دعای آنان مستجاب نمی شود. به راستی چرا خداوند دعای برخی از افراد را مستجاب

1- . بحارالانوار، ج 90، ص 291.
2- . مستدرک الوسائل، ج 5، ص 171 - 172.
3- . بحارالانوار، ج 90، ص 299.
4- . همان، ص 312.