تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 107

1- بحار الانوار، ج 70، ص 59، باب القلب، ح 39.

2- نهج البلاغه از خطبه 179.

پیامبرصلی الله علیه وآله نمایان می دیدند و همه چیز به اذن الله برای حضرت مکشوف می باشد، فلذا کشف در جایی است که چیزی نامعلوم و یا در پشت پرده ای قرار داشته باشد. کشف حقایق برای اهل ایمان تحقق پیدا کرده و مؤمنان با کشف حقایق به مقام عالی رسیدند. چه رسد که همچون مولا علی علیه السّلام برایش حقایق و رسیدن به معارف پشت پرده مشکلی داشته باشد.

امام صادق علیه السّلام از پیامبر حدیث می فرماید که پیامبر با یکی از یارانش به نام حارثه روبه رو شد و فرمود: حالت چطوراست ای حارثه؟ عرض کرد: «یا رسول الله مُؤمِنٌ حقّاً: ای رسول خدا من به راستی مؤمنم!!» حضرت فرمود: لِکُلِّ شَیءٍ حَقیقَهٌ وَ ما حَقیقَهُ قَوْلِکَ، هرچیزی واقعیت و نشانه ای دارد، واقعیت و نشانه این سخن تو چیست»؟

عرض کرد: نشانه این است که من نسبت به دنیا بی اعتنا هستم، شب بیدار می مانم عبادت می کنم (و در گرمای سخت تشنه ام روزه می گیرم) گویی می بینم عرش پروردگارم برای حساب آماده است و گویی اهل بهشت را می بینم که در بهشت با یکدیگر ملاقات می کنند و گویی صدا و ناله فریاد اهل دوزخ را در دوزخ می شنوم!!

رسول خدا فرمود: «عَبْدٌ نَوَّرَاللهُ قَلبَهُ، اَبصَرتَ فَاثْبُتْ؛ این بنده ای است که خداوند قلبش را نورانی ساخته و حقیقت را دیده، ثابت قدم باش».

عرض کرد: «یا رسول الله اُدْعُ اللهَ لِی أَنْ یرْزُقَنِی الشَّهادَهَ مَعَکَ؛ ای رسول خدا! از خدا برای من بخواه که در طریق یاری تو شهید شوم».

حضرت فرمودند: «اَللّهُمَّ ارْزُقْ حارِثَهَ الشَّهادَهَ؛ خداوندا شهادت را