تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 11

1- خمسون مئت صحابی مختلق، ج 1، ص 31.

حقیقت تفسیر

جهت جلوگیری ازجعل احادیث، پیامبرصلی الله علیه وآله و امامان علیهم السّلام تاکید کرده اند که سخنان ما به قرآن ارائه شود و هرچه مخالف آن باشد، کلام ما نیست. دراین باره احادیث فراوان وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می کنیم.

پیامبر فرمودند: «اِنّ عَلی کُلِّ حَقیقهٍ وَعَلی کُلِّ صَوابٍ نُوراً فَما وافَقَ کِتابَ اللّه َ فَخُذُوهُ وَ ما خالَفَ کِتابَ اللّه فَدَعُوهُ»؛(1) برای هر حقیقت و ثواب، نوری است، پس هر چه از کلام ما موافق کتاب الله بود، بگیرید و اگرمخالف کتاب الله بود، واگذارید. منظور حضرت ردّ احادیث جعلی می باشد.

امام صادق علیه السّلام فرمودند: ... وَکُلُّ حَدیثٍ لا یوافِقُ کِتابَ اللّه فَهُوَ زُخْرُفٌ؛(2) هر کلام مخالف قرآن از ما نقل شود، باطل است.

قرآن سند رسالت و امامت می باشد.

ما بدون بیان معصوم تفصیل و تقسیم نماز های واجب را نمی دانیم، چه رسد که عدل، معاد و امور غیبی را بدون تفسیر معصوم بفهمیم؟ نتیجه ی سخن آن است که بدون بیان معصوم علیهم السّلام فهم همه قرآن برای ما ممکن نیست، ولی فهم تمام قرآن را مثل اخباریون در انحصار اهل عصمت نمی دانیم. از نظر اکثر اخباریون تفسیر قرآن برای غیر معصوم منع شده و انسان حق تفسیرندارد.

در این جا به دو نمونه از تفسیر قرآن به قرآن اشاره می کنیم: امام علی درباره دوران بارداری به مدت 6 ماه و مدت 24 ماهه شیرخوارگی، از آیات 233 سوره