تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 249

1- ابراهیم: 7 ؛ غرر الحکم، حدیث 430.

2- المحاسن، ج 1، ص 11.

3- کنز العمّال، ج 1، ص 144.

متقین و وفای به عهد

«وَالمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا» عطف به «مَن آمَنَ» است که شامل عهد با خدا و عهد با رسول خدا و دیگران می شود.(1) وَفا وَ إِیفا به معنای انجام دادن و کامل کردن پیمان و به اتمام رساندن «عهد» است.(2)

به شهادت آیات و روایات فقط متّقین و مؤمنین به وعده ها و «پیمان ها ی»شان عمل می کنند.

اعطای زکات مثل نماز یک امر واجب است. در روایات داریم که در اموال ثروتمندان غیر از زکات نیز حقّی برای محرومان است.(3) قرآن در این باره می فرماید: «فِی أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسّائِلِ وَ الْمَحْرُوم».(4)خلاصه بحث آنکه گفته شده است این آیه تمام کمالات و حسنات انسانی را در بر دارد؛ آیه در سه محور قابل جمع است.

الف- اعتقاد صحیح به مجموعه مسائل دینی؛

ب- حُسنِ معاشرت در امور مختلف با مردم؛

ث- تهذیب نفس و پرهیز از خودبینی ها، با رعایت حق الله و حقوق مردم.

از مَن آمَنَ تا وَالنَّبِیینَ؛ اشاره به حق النّاس دارد و از آتَی المالَ تا وَفِی الرِّقابِ؛ اشاره به قسم دوم و ازوَ اَقامَ الصَّلوهَ تا آخر آیه اشاره به قسم سوم