تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 274

1- المیزان، ج 2، ص 409.

2- نمونه، ج 2، ص 360، تفصیل [در تفسیر المیزان و نمونه].

باقرعلیه السّلام نیز نقل شده است.(1) سورۀ بقره آیۀ 278

متقین و دوری از ربا

یا اَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُواللهَ وَذَرُوا ما بَقِی مِنَ الرِّبوا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، بترسید از خدا و پول زیادی بابت ربا از مردم نگیرید؛ اگر به راستی اهل ایمان هستید».

مؤمنین به رعایت تقوای الهی موظّف هستند. تقوا بالاتراز ایمان است. ناسازگاری ربا با اهل ایمان از یک طرف و رباخواری در زمان جاهلیت از سوی دیگر و وجود مؤمنان ربا خوار در صدر اسلام از دیگر سو، زمینه عمل به دستورات خداوند را تضعیف می کرد و پرهیز از ربا خواری یک امر مشکل به نظر می رسید. تحریم ربا درچهار مرحله از جانب خدا صورت گرفت. بدین جهت پیامبرصلی الله علیه وآله عدم جواز رباخواری را در جامعه اسلامی به صورت تدریجی تشریع کردند.

علی بن ابراهیم در تفسیرش روایتی نقل کرده است که پس از نزول آیات ربا، خالدبن ولید، عباس، عثمان و برخی از مردم مقداری از بابت سود ربا طلب داشتند. آنها درمورد طلبشان از پیامبرصلی الله علیه وآله کسب تکلیف کردند. در این مورد آیه یاد شده ناز ل شد. پیامبرصلی الله علیه وآله بعد از نزول آیه فرمودند: عباس عموی من نیز حق مطالبه ربا را ندارد. تفسیر فی ضلال القرآن گوید: مسلمانان صدر اسلام به ربا خواری آلوده بودند. لازمه ایمان و تقوا صرف نظر از ربا و مال حرام است «اِنْ کُنتُمْ مُؤمِنین». در این آیه