تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 85

1- اصول کافی، ج 2، ص 85 .

سخن آخر درباره آیه مورد بحث، درتفسیر تبیان(1) این است: «هذِهِ الآیته مُتناوِلَته لِمَن آمَنَ بالله وَ صَدَّقَ بِهِ، وَصَدقَ النّبی وَ عَمِلَ الصّالِحاتِ الَّتی اَوْجَبَها اللهُ تعالی عَلَیهِ، فَاِنَّهُ یسْتَحِقُّ بِهَا الجَنَّه خالِداً ابداً». خلاصه پیام و معنا آن است که اگر کسی به خدا ایمان آورده و صدق در ایمان خود دارد و پیامبرصلی الله علیه وآله را تصدیق نموده و عمل صالح آن چنانی انجام داده [که موجب رضایت خدا گردیده]، مستحق بهشت است.

متقین مشمول شفاعت الهی

مقدمه

آیه 123 سوره مبارکه بقره می فرماید: «وَاتَّقُوا یوْماً لا تَجْزی نَفْسٌ عَنْ نَّفْسٍ شَیئاً وَ لا یقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنفَعُها شَفاعَهٌ وَ لا هُم ینصَروُنَ»؛ از روزی بترسید که هیچ کس از دیگری دفاع نمی کند و هیچ گونه عوضی از او قبول نمی شود و شفاعت به او سود نمی دهد و از هیچ سوی یاری نمی شود. تقوا، قیامت، جزا و شفاعت در این آیه مطرح شده است. به تناسب بحث شفاعت و جزا را در اینجا مطرح می کنیم.

[تقوا در گذشته مطرح شد] مقصود از یوماً، روز «قیامت» است و نکره آوردن آن حکایت از عظمت آن دارد. «اتقوا» به معنای برگرفتن و تدارک دیدن و وسیله ای برای محافظت از چیزی هولناک و خطرساز است. باید برای مصون ماندن از خطر، وسیله ای برای حفظ جان فراهم کرد.(2) حفظ جان از نظر شرع و