توقیت : سلسله دروس خارج مرکز تخصصی مهدویت صفحه 45

بررسی سند

علامه مجلسی این روایت را ضعیف می داند. (1)

عمده ضعف این روایت به واسطه وجود محمدبن علی بن ابراهیم ملقب به ابوسمینه و ابوالمرهف می باشد؛ رجالیون فرد اول را تضعیف نموده (2) و دیگری را مهمل دانسته اند. (3)

دلالت روایت

آنچه از این روایت استفاده می شود این است که امام در مقام نصیحت به اصحاب خود امر به صبر می نمایند و از اینکه در امر ظهور عجله کنند آنان را برحذر داشته و عرضه می دارند کسانی که شتاب دارند هر چه زودتر دولت حقه برپا گردد هلاک می شوند. (4)

علامه مجلسی می فرماید:

هلک المحاضیر (5) ای المستعجلون فی ظهور دوله الحق قبل أوانها؛ (6)

1- مجلسی، مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول ، ج 26، ص 280.
2- نجاشی در مورد وی می گوید: «ضعیف جدا، فاسدالاعتقاد، لایعتمدفی شی ءوکان ورد قم و قداشتهر بالکذب بالکوفهونزل علی أحمدبن محمدبن عیسی مده، ثم تشهربالغلوفخفی (فجغا)وأخرجه أحمدبن محمدبن عیسی عن قم»؛ (نجاشی، رجال، ص 332؛ خوئی، معجم رجال الحدیث، ج 16، ص 298).
3- مامقانی، تنقیح المقال، ج 3، ص 34.
4- فیض کاشانی، وافی، ج2، ص 428.
5- «المحاصیر بالصاد المهمله جمع محصور کالمیامین و الملاعین جمع میمون و ملعون و محصور الضیق الصدر الّذی لا یصبر علی شی ء و فی بعض النسخ بالضاد المعجمه جمع محضار کمصابیح جمع مصباح و هو الفرس المسرع فی العدو المرتفع فیه و المراد علی التقدیرین الاستعجال فی الامر من غیر تأنی فیه» (مازندرانی، شرح اصول کافی، ص 369).
6- مجلسی، مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول ، ج 26، ص 280.