- سخن ناشر 1
- مفهوم فقه الحدیث 10
- ضرورت فقه الحدیث 11
- مبانی فقه الحدیث 12
- 1-توجه به نقش علم صرف و نحو 12
- اشاره 12
- پرسش ها 15
- پیشینه فقه الحدیث 16
- 1-آشنایی با منابع علم لغت 20
- اشاره 20
- لغت شناسی 20
- 2-توجه به اصل و ریشه لغت 22
- 3-توجه به حقیقت معنای لغت 23
- 5-توجه به اصطلاحات خاص روایت 26
- توجه به اسباب صدور حدیث 27
- توجه به سیاق در روایات 29
- توجه به احادیث معارض 30
- اشاره 30
- پرسش ها 32
- جهت مطالعه 33
- محمد بن یعقوب کلینی 33
- کلینی در نگاه عالمان 35
- مشایخ و شاگردان کلینی 36
- اشاره 38
- شیوه های گزارش اسناد در کافی 39
- دیدگاه ها در صحت روایات کافی 43
- تفاوت اصطلاح صحیح قدما با صحیح متأخران 44
- اشاره 48
- حدیث اول 48
- اشاره 48
- علت وجوب علم بر مسلمان 49
- اشاره 50
- حدیث دوم 50
- اهمیت علم 50
- آداب سؤال 51
- ارزش پرسش 51
- وظیفه مسئول 52
- حدیث سوم 53
- اشاره 53
- نکته ها 54
- نکته ها 57
- پرسش ها 58
- حدیث چهارم 59
- فعالیت کلاسی 59
- اشاره 59
- بصیرت دینی 60
- نکته ها 61
- نکته ها 62
- اشاره 62
- حدیث ششم 63
- اشاره 63
- حدیث هفتم 64
- اشاره 64
- نکته ها 64
- حدیث معارض 65
- حدیث اول 67
- اشاره 70
- حدیث دوم 70
- علم،بهره فراوان 72
- خزانه داران علوم الهی 73
- مراد از«اهل بیت» 73
- نقش اهل بیت علیهم السلام 75
- دلالت های حدیث 76
- فعالیت کلاسی 77
- حدیث سوم 79
- حدیث چهارم 81
- حدیث پنجم 84
- حدیث هفتم 87
- اشاره 87
- نکته ها 87
- حدیث هشتم 88
- اشاره 88
- نکته ها 89
- حدیث اول 93
- اشاره 93
- نکته ها 95
- حدیث سوم 97
- حدیث چهارم 98
- فعالیت کلاسی 100
- حدیث اول 101
- اشاره 101
- پاداش دانشجویان 102
- فرق عالم و عابد 103
- نکته ها 104
- علما وارثان انبیا 104
- حدیث دوم 104
- اشاره 104
- نکته ها 105
- حدیث سوم 107
- اشاره 108
- حدیث چهارم 108
- پاداش معلم هدایت گر 109
- گناه معلم ضلالت 110
- پرسش ها 113
- فعالیت کلاسی 114
- فضیلت طلب علم 115
- اشاره 115
- اشاره 115
- نکته ها 116
- اشاره 116
- مبغوض ترین بندگان 116
- نکته ها 117
- محبوب ترین بندگان 117
- اشاره 117
- حدیث ششم 118
- نکته ها 118
- اشاره 118
- پاداش تعلیم و تعلّم 119
- اشاره 120
- حدیث اول 120
- ویژگی های اهل علم 121
- حدیث دوم 122
- اشاره 122
- نکته ها 123
- علمای واقعی 123
- اشاره 124
- فقیه واقعی 125
- نکته ها 125
- اشاره 125
- ویژگی های فقیه واقعی 125
- 2-امان ندادن مردم از عذاب خدا 126
- 3-اجازه معصیت ندادن 127
- 4-رها نکردن قرآن 127
- نکته ها 128
- علم همراه با تفهّم 128
- قرائت همراه با تدبر 129
- عبادت همراه با تفکّر 130
- عبادت همراه با ورع 132
- پرسش ها 133
- فعالیت کلاسی 134
- حدیث چهارم 134
- حدیث پنجم 136
- اشاره 138
- حدیث اول 138
- صفات خدا 139
- ضرورت حجت خدا 140
- خالی نبودن زمین از حجت 143
- نشانه حجت خدا 144
- فعالیت کلاسی 145
- حدیث دوم 147
- فعالیت کلاسی 154
- حدیث سوم 155
- فعالیت کلاسی 162
- حدیث اول 163
- اشاره 163
- فلسفه آداب 166
- اشاره 167
- حدیث دوم 167
- نکته 168
- حدیث سوم 169
- اشاره 173
- حدیث چهارم 173
- فعالیت کلاسی 176
- پرسش ها 176
- اشاره 177
- حدیث پنجم 177
- نکته 185
- حدیث اول 187
- حدیث دوم 188
- حدیث سوم 190
- حدیث چهارم 192
- حدیث پنجم 197
- فعالیت کلاسی 199
- حدیث اول 201
- حدیث سوم 204
- حدیث چهارم 207
- حدیث پنجم 209
- حدیث ششم 210
- اشاره 210
- شرایط دوستی 211
- حدیث اول 215
- حدیث دوم 221
- حدیث چهارم 222
- حدیث پنجم 224
- حدیث ششم 225
اگر کسی از شما در دین خود ورع بورزد و راستگو و امانت دار باشد و اخلاقش بامردم نیکو باشد،(مردم با شگفتی)می گویند:این ادب جعفری است.آن گاه آن(سخن)مرا شاد می سازد و شادمانی آن به من خواهد رسید،و(مردم)می گویند:این ادب جعفری است.
بی شک شادمانی اهل بیت علیهم السلام موجب شادمانی رسول خدا صلی الله علیه و آله و شادمانی او شادمانی خداست.
آن گاه امام علیه السلام به اثر نامطلوب عدم رعایت آداب اسلامی نیز اشاره کرده و می فرماید:«واذا کان علی غیر ذلک دخل علی بلاؤه وعاره وقیل هذا ادب جعفر؛و اگر(رفتار شما)غیر از آن(اخلاق اسلامی)باشد،گرفتاری و زشتی آن هم بر من وارد خواهد شد و(آن گاه مردم با استهزاء)می گویند:این ادب جعفری است».
نکته
نکته مهمی که با مقایسه دو فقره اخیر روایت به دست می آید،این است که امام علیه السلام در فقره اول فرمود:«رعایت اخلاق خوب از طرف شما موجب شادمانی من می شود و شادمانی آن به من خواهد رسید»،اما در فقره دوم نفرمود عدم رعایت اخلاق اسلامی موجب خشم و غضب من می شود،و این حاکی از لطف و رحمت اهل بیت علیهم السلام نسبت به شیعیان است و این که آنان نیز مانند پیامبر صلی الله علیه و آله«رحمه للعالمین»هستند.
حضرت در پایان به سخنی از پدر بزرگوارشان امام باقر علیه السلام در مورد آثار اجتماعی،به الگویی از مؤدبین به آداب اسلامی اشاره می کند که فرمود:
وان الرجل کان یکون فی القبیله من شیعه علی علیه السلام فیکون زینها:آداهم للامانه وأقضاهم للحقوق وأصدقهم للحدیث،إلیه وصایاهم و ودائعهم،تسأل العشیره عنه؛فتقول:من مثل فلان؟لآدانا للامانه وأصدقنا للحدیث؛(پیش از این)کسی از شیعیان