درسنامه فقه الحدیث ( کتاب فضل العلم، کتاب الحجه، کتاب العشره) صفحه 192

کسی که به امور مسلمین توجه نکند مسلمان نیست و کسی که صدای کسی را بشنود-که می گوید:ای مسلمانان-و به او جواب ندهد مسلمان نیست.

حدیث چهارم

مُحَمَّدُ بْنُ یحْیی،عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ،عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ،عَنْ عَلَاءِ بْنِ الْفُضَیلِ،عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ علیه السلام قَالَ:کَانَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام یقُولُ:عَظِّمُوا أَصْحَابَکُمْ وَ وَقِّرُوهُمْ،وَ لَا یتَهَجَّمْ بَعْضُکُمْ عَلَی بَعْضٍ،وَ لَا تَضَارُّوا،وَ لَا تَحَاسَدُوا،وَ إِیاکُمْ وَ الْبُخْلَ؛کُونُوا عِبَادَ اللهِ الْمُخْلَصِینَ الصَّالِحِینَ. (1)

شرح:امام صادق علیه السلام از امام باقر علیه السلام دستورهای بسیار مهمی راجع به وظایف شیعیان نسبت به یکدیگر بیان نموده است.از عبارت«کان ابوجعفر علیه السلام یقول»استفاده می شود که این دستورها به طور مستمر مورد سفارش آن حضرت بوده است که عبارتنداز:

1.«عظِّموا اصحابکم و وقروهم؛یاران خود را بزرگ شمرید و به آن ها احترام بگذارید».

بحث لغوی و ادبی:«عظّموا»فعل امر از باب تفعیل از ماده«عظم»و در معنا مقابل«حقیر»است،یعنی از نظر قوت و سیادت مادی و معنوی برتر است.اگر به استخوان«عَظم»گفته می شود در مقابل لحم است،چون استخوان سخت و قوی ترین عضو از اعضای بدن است. (2)

«اصحاب»جمع«صاحب»از ماده«صحب»است،به ملازم و همراه انسان صاحب گفته می شود؛حیوان باشد یا انسان،ملازمت زمانی باشد یا مکانی،ملازمه بدنی و