درسنامه فقه الحدیث ( کتاب فضل العلم، کتاب الحجه، کتاب العشره) صفحه 204

راحتی های دنیایی محروم می سازد،در واقع خیرخواه توست و اسباب سعادت و قرب به خدا را برای تو فراهم می کند.او مستحق پیروی است و از او پیروی کن.

حضرت در ادامه از پیروی افرادی که ظاهری فریبنده دارند برحذر داشته و می فرماید:«ولا تتّبع من یضحکک و هو لک غاش؛و از کسی که تو را می خنداند،در حالی که گول زننده توست پیروی مکن».

یعنی کسی که همواره تو را در ظاهر شاد و خندان نگه می دارد در واقع تو را می فریبد و آن چه خیر تو در آن است آن را پنهان می سازد و آن چه آشکار می کند بر خلاف مصلحت توست و عمر تو را به تباهی می کشاند.از او پیروی مکن.

بحث ادبی و لغوی:«غاش»اسم فاعل از ماده«غشّ»ضد نُصح و خیراهی است. (1)«غَشَّ»یعنی خیرخواهی را اظهار نکرد و خلاف آن چه در باطن خود داشت اظهار کرد. (2)

آن گاه امام علیه السلام او را متوجه قیامت و حضور در محضر خداوند ساخته و می فرماید:«وستردون علی الله جمیعاً فتعلون؛و به زودی همه شما بر خداوند وارد می شوید و خواهید دانست».

یعنی وقتی در قیامت در محضر خداوند برای حساب و کتاب حاضر شدید حقیقت این سخن بر شما روشن خواهد شد،هر چند امروز پرده های حجاب بر شما پوشیده باشد و نتوانید به حقایق دست یابید.

حدیث سوم

عَنْهُ،عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی،عَنْ مُوسَی بْنِ یسَارٍ الْقَطَّانِ عَنِ الْمَسْعُودِی،عَنْ أَبِی دَاوُدَ،