درسنامه فقه الحدیث ( کتاب فضل العلم، کتاب الحجه، کتاب العشره) صفحه 210

خوشحال و از نقایص او ناراحت می شوند.و به او تذکر می دهند.اینان بهترین دوستان هستند و کسانی اند که به تعبیر امام صادق علیه السلام عیوب دوست خود را به او هدیه می دهند،ازاین رو حضرت فرمود:«احبّ اخوانی الی من أهدی الی عیوبی؛بهترین دوستان من از نظر من کسانی اند که عیب های مرا به من هدیه دهند».

از کلام حضرت علیه السلام استفاده می شود که هر کسی اگر عیب کسی را صادقانه به او بگوید باید از او سپاسگزاری کرد؛نه آن که موجب کینه و کدورت گردد و در صدد انتقام برآید.

حدیث ششم

اشاره

عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ،عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ،عَنْ عُبَیدِ اللهِ الدِّهْقَانِ،عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ،عَنْ عُبَیدِ اللهِ الْحَلَبِی،عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ علیه السلام قَالَ:لَا تَکُونُ الصَّدَاقَهُ إِلَّا بِحُدُودِهَا فَمَنْ کَانَتْ فِیهِ هَذِهِ الْحُدُودُ أَوْ شَیءٌ مِنْهَا فَانْسُبْهُ إِلَی الصَّدَاقَهِ وَ مَنْ لَمْ یکُنْ فِیهِ شَیءٌ مِنْهَا فَلَا تَنْسُبْهُ إِلَی شَیءٍ مِنَ الصَّدَاقَهِ:

فَأَوَّلُهَا:أَنْ تَکُونَ سَرِیرَتُهُ وَ عَلَانِیتُهُ لَکَ وَاحِدَهً.

وَ الثَّانِی:أَنْ یرَی زَینَکَ زَینَهُ وَ شَینَکَ شَینَهُ.

وَ الثَّالِثَهُ:أَنْ لَا تُغَیرَهُ عَلَیکَ وِلَایهٌ وَ لَا مَالٌ.

وَ الرَّابِعَهُ:أَنْ لَا یمْنَعَکَ شَیئاً تَنَالُهُ مَقْدُرَتُهُ.

وَ الْخَامِسَهُ:وَ هِی تَجْمَعُ هَذِهِ الْخِصَالَ أَنْ لَا یسْلِمَکَ عِنْدَ النَّکَبَاتِ. (1)

شرح:هرگونه رابطه ای بین انسان ها چارچوب خاصی دارد و نباید از این حد فراتر رفت.یکی از این رابطه ها صداقت و دوستی است که امام صادق علیه السلام برای