درسنامه فقه الحدیث ( کتاب فضل العلم، کتاب الحجه، کتاب العشره) صفحه 221

اما(انسان)احمق،تو را به(کار)نیک راهنمایی نمی کند و برای برطرف کردن بدی از تو امیدی به او نیست؛هر چند خود را به تلاش وا دارد،و چه بسا خواسته باشد سودی به تو رساند ولی به تو زیان می رساند.پس مرگ او بهتر از زندگی او و سکوت او بهتر از سخن گفتن اوست،و سخن تو را(برای دیگری)و سخن(دیگری را برای تو)نقل می کند.هرگاه(داستان)ساخته ای را به پایان برد(داستان)ساخته دیگری مانند آن بسازد.تا جایی که اگر سخن راستی هم بگوید تصدیق نخواهد شد و با دشمنی میان مردم جدایی می افکند،در سینه ها تخم کینه افکند،پس تقوای خدای عزوجل را پیشه کنید و مراقب خود باشید.

حدیث دوم

وَ فِی رِوَایهِ عَبْدِ الْأَعْلَی،عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ علیه السلام،قَالَ:قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام:لَا ینْبَغِی لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ یوَاخِی الْفَاجِرَ،فَإِنَّهُ یزَینُ لَهُ فِعْلَهُ وَ یحِبُّ أَنْ یکُونَ مِثْلَهُ،وَ لَا یعِینُهُ عَلَی أَمْرِ دُنْیاهُ وَ لَا أَمْرِ مَعَادِهِ،وَ مَدْخَلُهُ إِلَیهِ وَ مَخْرَجُهُ مِنْ عِنْدِهِ شَینٌ عَلَیهِ. (1)

بحث لغوی:«فاجر»از ماده«فجور»به معنای دریدن پرده دیانت است.«فاجر»اسم فاعل به معنای بدکار و اهل زشتی است. (2)

شرح:امام صادق علیه السلام در این روایت می فرماید:علی علیه السلام فرمود:برای مسلمان سزاور نیست که با انسان بدکار برادری کند و او را همانند برادر خود نزدیک و هم نشین خود بداند،چرا که او ظاهر کار خویش را آراسته می سازد و می خواهد که دوستش نیز همانند او باشد،ولی نه در کارهای دنیا و نه در کارهای آخرت او را یاری نمی رساند و رفت و آمد با او ننگی برای مسلمان خواهد بود.