- سخن ناشر 1
- مفهوم فقه الحدیث 10
- ضرورت فقه الحدیث 11
- مبانی فقه الحدیث 12
- 1-توجه به نقش علم صرف و نحو 12
- اشاره 12
- پرسش ها 15
- پیشینه فقه الحدیث 16
- 1-آشنایی با منابع علم لغت 20
- لغت شناسی 20
- اشاره 20
- 2-توجه به اصل و ریشه لغت 22
- 3-توجه به حقیقت معنای لغت 23
- 5-توجه به اصطلاحات خاص روایت 26
- توجه به اسباب صدور حدیث 27
- توجه به سیاق در روایات 29
- توجه به احادیث معارض 30
- اشاره 30
- پرسش ها 32
- جهت مطالعه 33
- محمد بن یعقوب کلینی 33
- کلینی در نگاه عالمان 35
- مشایخ و شاگردان کلینی 36
- اشاره 38
- شیوه های گزارش اسناد در کافی 39
- دیدگاه ها در صحت روایات کافی 43
- تفاوت اصطلاح صحیح قدما با صحیح متأخران 44
- اشاره 48
- اشاره 48
- حدیث اول 48
- علت وجوب علم بر مسلمان 49
- حدیث دوم 50
- اشاره 50
- اهمیت علم 50
- ارزش پرسش 51
- آداب سؤال 51
- وظیفه مسئول 52
- اشاره 53
- حدیث سوم 53
- نکته ها 54
- نکته ها 57
- پرسش ها 58
- حدیث چهارم 59
- فعالیت کلاسی 59
- اشاره 59
- بصیرت دینی 60
- نکته ها 61
- اشاره 62
- نکته ها 62
- حدیث ششم 63
- اشاره 63
- اشاره 64
- نکته ها 64
- حدیث هفتم 64
- حدیث معارض 65
- حدیث اول 67
- اشاره 70
- حدیث دوم 70
- علم،بهره فراوان 72
- خزانه داران علوم الهی 73
- مراد از«اهل بیت» 73
- نقش اهل بیت علیهم السلام 75
- دلالت های حدیث 76
- فعالیت کلاسی 77
- حدیث سوم 79
- حدیث چهارم 81
- حدیث پنجم 84
- حدیث هفتم 87
- اشاره 87
- نکته ها 87
- حدیث هشتم 88
- اشاره 88
- نکته ها 89
- حدیث اول 93
- اشاره 93
- نکته ها 95
- حدیث سوم 97
- حدیث چهارم 98
- فعالیت کلاسی 100
- اشاره 101
- حدیث اول 101
- پاداش دانشجویان 102
- فرق عالم و عابد 103
- نکته ها 104
- حدیث دوم 104
- علما وارثان انبیا 104
- اشاره 104
- نکته ها 105
- حدیث سوم 107
- حدیث چهارم 108
- اشاره 108
- پاداش معلم هدایت گر 109
- گناه معلم ضلالت 110
- پرسش ها 113
- فعالیت کلاسی 114
- اشاره 115
- اشاره 115
- فضیلت طلب علم 115
- نکته ها 116
- اشاره 116
- مبغوض ترین بندگان 116
- نکته ها 117
- محبوب ترین بندگان 117
- اشاره 117
- حدیث ششم 118
- نکته ها 118
- اشاره 118
- پاداش تعلیم و تعلّم 119
- حدیث اول 120
- اشاره 120
- ویژگی های اهل علم 121
- اشاره 122
- حدیث دوم 122
- نکته ها 123
- علمای واقعی 123
- اشاره 124
- اشاره 125
- فقیه واقعی 125
- نکته ها 125
- ویژگی های فقیه واقعی 125
- 2-امان ندادن مردم از عذاب خدا 126
- 3-اجازه معصیت ندادن 127
- 4-رها نکردن قرآن 127
- نکته ها 128
- علم همراه با تفهّم 128
- قرائت همراه با تدبر 129
- عبادت همراه با تفکّر 130
- عبادت همراه با ورع 132
- پرسش ها 133
- حدیث چهارم 134
- فعالیت کلاسی 134
- حدیث پنجم 136
- اشاره 138
- حدیث اول 138
- صفات خدا 139
- ضرورت حجت خدا 140
- خالی نبودن زمین از حجت 143
- نشانه حجت خدا 144
- فعالیت کلاسی 145
- حدیث دوم 147
- فعالیت کلاسی 154
- حدیث سوم 155
- فعالیت کلاسی 162
- حدیث اول 163
- اشاره 163
- فلسفه آداب 166
- اشاره 167
- حدیث دوم 167
- نکته 168
- حدیث سوم 169
- اشاره 173
- حدیث چهارم 173
- فعالیت کلاسی 176
- پرسش ها 176
- اشاره 177
- حدیث پنجم 177
- نکته 185
- حدیث اول 187
- حدیث دوم 188
- حدیث سوم 190
- حدیث چهارم 192
- حدیث پنجم 197
- فعالیت کلاسی 199
- حدیث اول 201
- حدیث سوم 204
- حدیث چهارم 207
- حدیث پنجم 209
- حدیث ششم 210
- اشاره 210
- شرایط دوستی 211
- حدیث اول 215
- حدیث دوم 221
- حدیث چهارم 222
- حدیث پنجم 224
- حدیث ششم 225
دلیل برای دلالت حدیث غدیر و جمله:«من کنت مولاه فهذا علی مولاه»بر ولایت امیرالمؤمنین همان سیاق حدیث است.رسول خدا صلی الله علیه و آله از پایان عمر خود خبر می دهد،مردم را متوجه حق بودن بهشت و جهنم و محشر و قبر و قیامت می سازد،برای نبوت خود از مردم اقرار می گیرد و از آنان نسبت به اولویت خود بر مال و جان مؤمنان اعتراف می گیرد و می فرماید:«ا لست اولی بالمؤمنین من انفسهم و اموالهم؟»در این صورت روشن است که پیامبر صلی الله علیه و آله می خواهد امری را بیان کند که هم شأن با این امور مهم باشد و معلوم است که منظور از ولایت در گفتار پیامبر به معنای ولایت در تصرف یعنی حاکمیت علی الاطلاق است.به راستی اگر از روی انصاف به این حدیث نگریسته شود،سیاق(نشانه هایی که کاشف معنای مورد نظر هستند)گواهی می دهد که مقصود از ولایت،همانا ولایت در تصرف است،نه دوستی و یاوری.
توجه به احادیث معارض
اشاره
وجود احادیث متعارض و متخالف در میان احادیث پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام از آغازین روزهای پیدایش حدیث وجود داشته و اصحاب ائمه علیهم السلام برای حل این مشکل به خود ائمه علیهم السلام مراجعه می کردند.سلیم بن قیس راجع به علت این اختلاف ها از حضرت علی علیه السلام می پرسد.محمد بن مسلم،منصور بن حازم،معلی بن خنیس،زراره و دیگران نیز از امام صادق علیه السلام می پرسند (1)و ائمه علیهم السلام به بیان علل این تعارض و راه های حل آن می پردازند.علی علیه السلام از توهم تناقض در سخن خود بر حذر داشته و سخن را دارای جهت ها و لحاظهای مختلف می داند و می فرماید:
الا ان الحدیث ذوشجون،فلا یقولن قائلکم ان کلام علی متناقضٌ لانّ الکلام عارضٌ؛ (2)
1- (1) .ر.ک:کافی،ج1،ص62.باب اختلاف الحدیث.
2- (2) .بحارالانوار،ج40،ص346.