درسنامه فقه الحدیث ( کتاب فضل العلم، کتاب الحجه، کتاب العشره) صفحه 50

دانسته و تکلیف او را بیان نموده است.معنای این سخن این نیست که طلب علم بر غیر مسلمان واجب نباشد.شاید به همین دلیل است که در برخی احادیث این وجوب را به صورت مطلق بیان کرده اند:

مُحَمَّدُ بْنُ یحْیی،عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَینِ،عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللهِ،عَنْ عِیسَی بْنِ عَبْدِ اللهِ الْعُمَرِی،عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ علیه السلام،قَالَ:طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَهٌ.

اهمیت علم

در قسمت پایانی حدیث می فرماید:

«الا ان الله یحبّ بغاه العلم؛آگاه باشید که خدا جویندگان دانش را دوست می دارد».

بحث لغوی:«بغاه»جمع«باغی»از ماده«بغو»به معنای طلب شدید و اراده اکید است. (1)

بحث ادبی:جمله مذکور با«الا»که حرف تنبیه است شروع شده است که بر اهمیت مطلب دلالت دارد.سپس با حرف تأکید«انّ»و جمله اسمیه بر تأکید آن افزوده شده است.این تأکیدهای فراوان بیانگر اهمیت علم و جایگاه آن نزد خدا و مبالغه در شدت محبت خدا نسبت به جویندگان علم است.

حدیث دوم

اشاره

عَلِی بْنُ إِبْرَاهِیمَ،عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی،عَنْ یونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ،عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ،قَالَ:سُئِلَ أَبُو الْحَسَنِ علیه السلام:هَلْ یسَعُ النَّاسَ تَرْکُ الْمَسْأَلَهِ عَمَّا یحْتَاجُونَ إِلَیهِ؟فَقَالَ:لَا. (2)

مراد از ابا الحسن علیه السلام در این حدیث امام کاظم یا امام رضا است.