- سخن ناشر 1
- مفهوم فقه الحدیث 10
- ضرورت فقه الحدیث 11
- مبانی فقه الحدیث 12
- 1-توجه به نقش علم صرف و نحو 12
- اشاره 12
- پرسش ها 15
- پیشینه فقه الحدیث 16
- 1-آشنایی با منابع علم لغت 20
- لغت شناسی 20
- اشاره 20
- 2-توجه به اصل و ریشه لغت 22
- 3-توجه به حقیقت معنای لغت 23
- 5-توجه به اصطلاحات خاص روایت 26
- توجه به اسباب صدور حدیث 27
- توجه به سیاق در روایات 29
- توجه به احادیث معارض 30
- اشاره 30
- پرسش ها 32
- جهت مطالعه 33
- محمد بن یعقوب کلینی 33
- کلینی در نگاه عالمان 35
- مشایخ و شاگردان کلینی 36
- اشاره 38
- شیوه های گزارش اسناد در کافی 39
- دیدگاه ها در صحت روایات کافی 43
- تفاوت اصطلاح صحیح قدما با صحیح متأخران 44
- اشاره 48
- حدیث اول 48
- اشاره 48
- علت وجوب علم بر مسلمان 49
- حدیث دوم 50
- اشاره 50
- اهمیت علم 50
- ارزش پرسش 51
- آداب سؤال 51
- وظیفه مسئول 52
- حدیث سوم 53
- اشاره 53
- نکته ها 54
- نکته ها 57
- پرسش ها 58
- فعالیت کلاسی 59
- حدیث چهارم 59
- اشاره 59
- بصیرت دینی 60
- نکته ها 61
- اشاره 62
- نکته ها 62
- حدیث ششم 63
- اشاره 63
- اشاره 64
- حدیث هفتم 64
- نکته ها 64
- حدیث معارض 65
- حدیث اول 67
- حدیث دوم 70
- اشاره 70
- علم،بهره فراوان 72
- خزانه داران علوم الهی 73
- مراد از«اهل بیت» 73
- نقش اهل بیت علیهم السلام 75
- دلالت های حدیث 76
- فعالیت کلاسی 77
- حدیث سوم 79
- حدیث چهارم 81
- حدیث پنجم 84
- اشاره 87
- حدیث هفتم 87
- نکته ها 87
- حدیث هشتم 88
- اشاره 88
- نکته ها 89
- حدیث اول 93
- اشاره 93
- نکته ها 95
- حدیث سوم 97
- حدیث چهارم 98
- فعالیت کلاسی 100
- حدیث اول 101
- اشاره 101
- پاداش دانشجویان 102
- فرق عالم و عابد 103
- حدیث دوم 104
- نکته ها 104
- علما وارثان انبیا 104
- اشاره 104
- نکته ها 105
- حدیث سوم 107
- حدیث چهارم 108
- اشاره 108
- پاداش معلم هدایت گر 109
- گناه معلم ضلالت 110
- پرسش ها 113
- فعالیت کلاسی 114
- اشاره 115
- اشاره 115
- فضیلت طلب علم 115
- اشاره 116
- نکته ها 116
- مبغوض ترین بندگان 116
- نکته ها 117
- محبوب ترین بندگان 117
- اشاره 117
- نکته ها 118
- حدیث ششم 118
- اشاره 118
- پاداش تعلیم و تعلّم 119
- حدیث اول 120
- اشاره 120
- ویژگی های اهل علم 121
- اشاره 122
- حدیث دوم 122
- نکته ها 123
- علمای واقعی 123
- اشاره 124
- فقیه واقعی 125
- نکته ها 125
- اشاره 125
- ویژگی های فقیه واقعی 125
- 2-امان ندادن مردم از عذاب خدا 126
- 4-رها نکردن قرآن 127
- 3-اجازه معصیت ندادن 127
- نکته ها 128
- علم همراه با تفهّم 128
- قرائت همراه با تدبر 129
- عبادت همراه با تفکّر 130
- عبادت همراه با ورع 132
- پرسش ها 133
- حدیث چهارم 134
- فعالیت کلاسی 134
- حدیث پنجم 136
- اشاره 138
- حدیث اول 138
- صفات خدا 139
- ضرورت حجت خدا 140
- خالی نبودن زمین از حجت 143
- نشانه حجت خدا 144
- فعالیت کلاسی 145
- حدیث دوم 147
- فعالیت کلاسی 154
- حدیث سوم 155
- فعالیت کلاسی 162
- حدیث اول 163
- اشاره 163
- فلسفه آداب 166
- اشاره 167
- حدیث دوم 167
- نکته 168
- حدیث سوم 169
- اشاره 173
- حدیث چهارم 173
- پرسش ها 176
- فعالیت کلاسی 176
- حدیث پنجم 177
- اشاره 177
- نکته 185
- حدیث اول 187
- حدیث دوم 188
- حدیث سوم 190
- حدیث چهارم 192
- حدیث پنجم 197
- فعالیت کلاسی 199
- حدیث اول 201
- حدیث سوم 204
- حدیث چهارم 207
- حدیث پنجم 209
- حدیث ششم 210
- اشاره 210
- شرایط دوستی 211
- حدیث اول 215
- حدیث دوم 221
- حدیث چهارم 222
- حدیث پنجم 224
- حدیث ششم 225
بر امامان(وظیفه ای)واجب است که بر شیعیان ایشان(واجب)نیست،و بر شیعیان ما(وظیفه ای واجب)است که بر ما(واجب)نیست.خدای عزوجل به ایشان فرمان داده است که از ما بپرسند و فرموده:«اگر نمی دانید از آگاهان بپرسید»،پس به ایشان فرمان داده که از ما بپرسند ولی جواب بر ما واجب نیست،اگر خواستیم پاسخ می گوییم و اگر خواستیم خودداری می کنیم(و پاسخ نمی گوییم).
البته مراد امام علیه السلام در این حدیث آن است که اگر مصلحت بود پاسخ می گوییم و گرنه پاسخ نمی گوییم،نه این که آنها از پاسخ به سؤال ابایی داشته باشند.
حدیث سوم
اشاره
عَلِی بْنُ مُحَمَّدٍ وَ غَیرُهُ،عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیادٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یحْیی،عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی جَمِیعاً،عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ،عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ،عَنْ أَبِی حَمْزَهَ،عَنْ أَبِی إِسْحَاقَ السَّبِیعِی،عَمَّنْ حَدَّثَهُ قَالَ:سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ یقُولُ:أَیهَا النَّاسُ اعْلَمُوا أَنَّ کَمَالَ الدِّینِ طَلَبُ الْعِلْمِ وَ الْعَمَلُ بِهِ،أَلَا وَ إِنَّ طَلَبَ الْعِلْمِ أَوْجَبُ عَلَیکُمْ مِنْ طَلَبِ الْمَالِ،إِنَّ الْمَالَ مَقْسُومٌ مَضْمُونٌ لَکُمْ قَدْ قَسَمَهُ عَادِلٌ بَینَکُمْ وَ ضَمِنَهُ وَ سَیفِی لَکُمْ،وَ الْعِلْمُ مَخْزُونٌ عِنْدَ أَهْلِهِ وَ قَدْ أُمِرْتُمْ بِطَلَبِهِ مِنْ أَهْلِهِ فَاطْلُبُوهُ. (1)
بحث ادبی:«اعلموا»یا به منزله لازم بوده و مفعول آن محذوف است وما بعد آن نیز جمله مستأنفه و علت آن می باشد و نوعی تشویق به فراگیری علم است.یا این که متعدی بوده و جمله بعد از آن مفعول آن است.
شرح:امام علیه السلام مردم را مخاطب قرار داده می فرماید:«ایها الناس اعلموا؛ای مردم بدانید»؛سپس کمال دین را در طلب علم و عمل به آن دانسته و می فرماید:«ان کمال الدین طلب العلم و العمل به».برخی گفته اند:مراد از علم در این جا علمی
1- (1) .کافی:ج1،ص30،ح4.