درسنامه فقه الحدیث ( کتاب فضل العلم، کتاب الحجه، کتاب العشره) صفحه 57

صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود:

لَو کان العبد فی جُحر لَأتاه الله بِرزقه فَاجمِلوا فی الطَّلَب؛ (1)

اگر بنده(خدا)در سوراخی باشد،قطعا خدا روزی او را به او خواهد داد؛پس زیبا طلب کنید.

روایت شده است که از حضرت علی علیه السلام سؤال شد:اگر کسی در خانه ای باشد و درِ خانه به روی او بسته باشد،از کجا روزی اش به او می رسد؟امام علیه السلام فرمود:«از همان جا که مرگ او می رسد». (2)

علت اوجب بودن علم :در پایان حضرت به علت واجب تر بودن علم اشاره کرده،می فرماید:«والعلم مَخزون عِند أهله وَقَد امرتم بِطَلَبه مِن أهله،فَاطلُبوه؛ولی علم نزد اهلش ذخیره شده و به شما فرمان داده شده است که آن را از اهلش طلب کنید،پس آن را طلب کنید».

نکته ها

1.روزی در پی انسان است و به انسان خواهد رسید،ولی انسان باید در پی علم باشد تا به آن برسد؛به همین دلیل طلب علم واجب تر و مؤکّدتر از طلب مال است.

2.اهل علم که علم نزد آنان ذخیره شده همان اهل بیت علیهم السلام هستند که در قرآن کریم از ایشان با عنوان «أَهْلَ الذِّکْرِ» یاد شده است.در قرآن به همگان فرمان داده شده که از ایشان علم را بجویند: فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ . (3)

3.در این حدیث شریف،ضمن تأکید بر فراگیری علم،برفراگرفتن آن از اهلش نیز دستور داده شده است،چرا که فراگیری علم از غیر اهلش سرچشمه

ضلالت و گمراهی است.

1- (1) .جامع احادیث الشیعه،ج17،ص18.
2- (2) .نهج البلاغه،حکمت357.
3- (3) .نحل،آیه43.