درسنامه فقه الحدیث ( کتاب فضل العلم، کتاب الحجه، کتاب العشره) صفحه 89

بحث لغوی:«راویه»در اصل از ماده«رَوَی»به معنای حَمَلَ است.«روی البعیرالماء:حَمَلَه».ازاین رو هر چهارپایی که آب حمل کند به آن راویه(حمل کننده)گفته می شود.در اصطلاح علمی هر خبری که از طریق نقل یکی از دیگری به پیامبر صلی الله علیه و آله یا یکی از ائمه علیهم السلام منتهی شود به آن روایت (1)و ناقل آن را«راوی»می گویند.در این جا تاء«الراویه»برای دلالت بر کثرت و به معنای کثیرالروایه است.

«یبثّ»از ماده«بثّ»به معنای اذاعه و نشر است. (2)

«یشدّد»از ماده«شدد»به معنای درجه عالی قوت است و در هر چیزی به تناسب آن متفاوت است. (3)

شرح:در این حدیث شریف معاویه بن عمّار از امام صادق علیه السلام در مورد کسی می پرسد که احادیث شما را فراوان روایت می کند و آن را در میان مردم منتشر می سازد و آن را با تمام توان در دل های مردم(از همه مذاهب)و قلوب شیعیانتان جا می اندازد،و چه بسا که هیچ عابدی از شیعیان شما این چنین روایت نکند.

کدام یک افضل و برترند(راوی حدیث یا عابد)؟

امام علیه السلام فرمود:«کسی که روایات ما را فراوان نقل کند تا دل های شیعیان ما را محکم سازد و آنها را در راه دین حق پایدار سازد از هزار عابد برتر است».

نکته ها

1.در این حدیث فضیلت راوی حدیث را هزار برابر عابد دانسته است.چه بسا برتری هزار برابری در صورتی است که خود راوی عالم نباشد،و برتری

1- (1) .مجمع البحرین،ماده«روی»
2- (2) .مصباح المنیر،ماده«بثّ».
3- (3) .التحقیق فی کلمات القرآن الکریم،ماده«شدّ».