علم الدرایه تطبیقی: بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت صفحه 235

14-اصطلاح مختصّ سندی و متنی

اشاره

اصطلاح مختصّ سندی و متنی

در چهاردهمین درس،اصطلاحات مختصّ سندی و متنی،یعنی مواردی که مختص به حدیث ضعیف و مربوط به سند و متن می باشد،شامل حدیث معلّل،مضطرب،مقلوب،موضوع از نظر محدّثان شیعه و اهل سنّت،مورد بررسی و تطبیق واقع می شود که به شرح ذیل است:

معلّل

اشاره

-1

محدّثان شیعه

1.شهید ثانی:و هو ما فیه أسباب خفیه،غامضه قادحه فی نفس الأمر وظاهره السلامه منها؛بل الصحه. (2)

2.شیخ بهایی:الحدیث ان اشتمل علی علّه خفیه فی متنه أو سنده فمعلّلُ. (3)

3.سیدحسن صدر:ان اشتمل علی علّه خفیه لایتفطّن لها الاّ الماهر بجمیع الطرق

1- (1) .مُعلّل،« moallal »،دارای علت و نقص.
2- (2) .الرعایه فی علم الدرایه،ص141.
3- (3) .الوجیزه فی علم الدرایه،ص8.