بازپژوهی تحریف ناپذیری قرآن صفحه 162

قرآن هرچند عرب در اوج فصاحت و بلاغت بوده، اشعار، خطبه ها و نثرهای فروانی خلق می کرده، اما هیچ کدام نتوانستند جمله ای با فصاحت و بلاغت آیات قرآن بیاورند. قرآن موجودِ امروز نیز دارای همان مرتبه عالی از فصاحت و بلاغت است.

صفت دوم: عدم تنافی و اختلاف بین آیات قرآن

علاّمه طباطبایی رحمه الله دومین صفت بارز قرآن کریم را چنین بازگو می کند:

ونجده یتحدی بقوله: أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً - النساء: 82 - بعدم وجود اختلاف فیه ونجد ما بأیدینا من القرآن یفی بذلک أحسن الوفاء وأوفاه فما من إبهام أو خلل یتراءی فی آیه إلاّ ویرفعه آیه أُخری، وما من خلاف أو مناقضه یتوهّم بادئ الرأی من شطر إلاّ وهناک ما یدفعه ویفسّره؛(1)

قرآن کریم در آیه هشتاد و دوم سوره نساء می فرماید: «آیا در آیات قرآن تدبر نمی کنند؟ که اگر جز از سوی خدا بود، در آن اختلاف بسیار بود!» این آیه به نبودن اختلاف در قرآن با مردم تحدّی می کند؛ قرآن امروز نیز بدون اختلاف است؛ هیچ ابهام و خللی در آیه ای نیست، مگر آن که در آیه ای دیگر، آن ابهام و خلل برطرف شده است؛ و هیچ خلاف و نقضی در آیه ای نیست، مگر آن که در بخش بعدی، برطرف و تفسیر می شود.

خداوند متعال کفّار، اهل کتاب و مشرکین را به عدم اختلاف بین آیات قرآن تحدّی نموده است؛ البته ممکن است در نگاه اوّل برخی از