حکمت نامه امام حسین علیه السلام جلد 2 صفحه 290

د توجّه به مکارم اخلاقی

در دو قطعه از اشعار،توصیه ها و سفارش های کلّی اخلاقی است(19 و 20)و چند قطعه به نکوهش حرص و آز(16)،زراندوزی(16)و دست دراز کردن در نزد دیگران(13)اختصاص دارد و در یک قطعه،از جود،ستایش شده است(6).

ه مدایح

امام علیه السلام در قطعه شعری،پدر بزرگوار خویش را می ستاید(4)،در یک قطعه،مفاخر خاندان خود را بیان می کند(3)و در چند قطعه،رباب و سکینه(5)برادرش حسن(9)برادرش عبّاس(8)و حرّ بن یزید ریاحی(7)را می ستاید.

و نکوهش دشمنان

امام علیه السلام در یک قطعه،در روز عاشورا دشمنان خود را نکوهش کرده(21)و در یک قطعه دیگر،یزید را نکوهش می کند(22).

ز رجز

امام حسین علیه السلام در چهار قطعه از اشعار منسوب به ایشان،مفاخر و فضایل خویش را بازگو کرده و از شایسته تر بودن خود برای خلافت،سخن گفته است(21،18،10 و 23).همچنین در رجَزی در روز عاشورا به معرّفی نَسَب و آیین خود،پرداخته است(29).

ح گوناگون

در لا به لای اشعار امام حسین علیه السلام،مضمون های گوناگون و مختلف دیگری نیز به چشم می خورند مانند:بیان تنهایی خویش(27)،خداحافظی با سکینه در روز عاشورا(30)،فراز و فرود دنیا(16)،پاسخ به اعرابی(26)و پاسخ به عمرو بن عاص(26).