زندگینامه حضرت آیه الله العظمی آقای حاج سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (دام ظله) صفحه 260

«مسأله 1695» اگر فراموش کند که روزه است و به نیّت غسل، سر خود را در آب فرو ببرد، روزه و غسل او صحیح است.

«مسأله 1696» اگر بداند که روزه است و عمداً برای غسل سر خود را در آب فرو برد، چنانچه روزه او روزه مستحبی و یا روزه واجب غیر رمضان باشد، غسل او صحیح و بنابر احتیاط روزه او باطل می باشد و اگر روزه ماه رمضان باشد، بنابر احتیاط هم غسل و هم روزه او باطل است.

«مسأله 1697» اگر برای آن که کسی را از غرق شدن نجات دهد سر خود را در آب فرو برد، اگرچه نجات دادن او واجب باشد، روزه او باطل می شود.

«مسأله 1698» ریختن آب روی سر اشکال ندارد، ولی اگر مثل آب لوله های بزرگ یا آبشار باشد که یک مرتبه تمام سر را می پوشاند، اشکال دارد.

«مسأله 1699» اگر روزه دار سر خود را در محفظه ای مانند کلاه غواصی قرار دهد و زیر آب برود، روزه اش باطل نمی شود.

7 - باقی ماندن بر جنابت، حیض یا نفاس تا اذان صبح

«مسأله 1700» در روزه رمضان و قضای آن اگر جنب عمداً تا اذان صبح غسل نکند یا اگر وظیفه او تیمّم است عمداً تیمّم ننماید، روزه او باطل است و بنابر احتیاط واجب، حکم بقیه روزه های واجب

نیز همین است.

«مسأله 1701» کسی که جنب است و می خواهد روزه واجبی بگیرد که مثل روزه رمضان وقت آن معیّن است، چنانچه عمداً غسل نکند تا وقت تنگ شود، معصیت کرده و باید تیمّم کرده و آن روز را روزه بگیرد و سپس بنابر احتیاط قضای آن را نیز به جا آورد.

«مسأله 1702» اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از اذان صبح به خاطر آورد، باید روزه آن روز را قضا نماید و اگر بعد از چند روز به خاطر آورد، باید روزه تمام روزهایی را که یقین دارد جنب بوده قضا نماید، پس اگر نمی داند سه روز جنب بوده یا چهار روز، باید روزه سه روز را قضا کند.