تجوید فرقان صفحه 514

ج _ «انواع وقف های دیگر»

- وقف مُعانقه یا مُراقبه

- وقف مُعانقه یا مُراقبه(1)

گاهی کلمه یا عبارتی که خود به تنهایی معنای مفید و مستقل ندارد، ولی احتمال وابستگی به هر دو طرف قبل یا بعد خود دارد، در چنین شرایطی قاری مخیّر است آن رامتّصل به عبارت دوم نموده و قبل از آن وقف کند، و یا آن را متّصل به عبارت اوّل نموده و بعد از آن وقف نماید.

حکم: اگر در اوّلی وقف شد، دیگر در دومی نباید وقف شود و بالعکس؛ چرا که اگر در دو طرف قبل و بعد وقف شود حاکی از آن است که کلمه یا عبارت مذکور دارای معنای مفید و مستقل است حال آن که چنین نیست.

مثال(2): «ذلِکَ الکِتابُ لارَیْبَ * فیهِ * هُدیً لِلْمُتَّقین»(3)؛ «وَ لاتُلْقُوا بِاَیْدیکُمْ اِلی التَّهْلُکَهِ * وَ اَحْسِنُوا * اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسنین»(4)

علامت: مشخّصه این وقف را با علامت «مع» یا «معا» و یا دو مجموعه سه نقطه ای

1- 1. «مُعانَقه» و «مُراقَبه» که هر دو از باب «مفاعَله» است در لغت، اوّلی به معنی «دست به گردن یکدیگر انداختن»، و دوّمی به معنی «نگهبانی و محافظت کردن» است.
2- 2. از این نمونه در قرآن کریم بسیار است و برخی تعداد مواضع آن را 53 موضع بر شمرده اند. ر.ک : سرّالبیان، ص 246؛ پژوهشی در قرآن و فنون قرائت، ص 144.
3- 3. بقره/ 2.
4- 4. همان/ 195.