تجوید فرقان صفحه 538

علمای تجوید و کتب تجویدی (به ترتیب تاریخی)

قرن چهارم

ابومزاحم موسی بن عبیداللّه بن یحیی بن خاقان (معروف به «خاقانی بغدادی مُقرئ») (ت 325 ه.ق)، صاحب قصیده «خاقانیه» در تجوید، و زیبا اداء نمودن قرآن است، این قصیده را (51 بیت) گزارش نموده اند.

نسخ خطی این قصیده، در برلین [با شماره] 485 (اوراق 12-14)، برلینن 486 (دو ورقه40، 39)، در الجزائر [با شماره] 5617 (اوراق 36-40، سال 1099 ه) در کتب واتیکان 1168/4 (ورقه های 79، 80 و همچنین ورقه های 104، 103 قرن دوازدهم هجری).

در الظّاهریه [به شماره] 3782 (صفحات 62 أ - 65 أ، در قرن ششم هجری، در این مورد رجوع کنید به فهرست «علوم القران» عزه حسن 1، 424) [این قصیده] در دارالکتب قاهره، مجموع 633، ن تیموریه 1، 291، مجموع 246، و در لیدن [یکی از شهرهای هولندا در اروپا] 209 (ص 107، سال 707ه_، انظر ماکتبه ما یرهوف 268) پیدا شده است.

در مورد این قصیده، «ابوعمرو عثمان بن سعید الدانی» (ت 444 ه /1053م) شرحی نوشته اند.

صاحب قصیده خاقانیه، «مقری ء قرآن»، «نحوی» و «شاعر» که پدرش از وزراء خلیفه جعفر متوکّل بود، در سال (248ه/ 862م) در بغداد دیده به جهان گشود و در سال (325 ه/ 937م) از دنیا رفت.(1)