تجوید فرقان صفحه 543

4- مرشد القاری ء الی تحقیق معالم المقاریء.(1)

- ابوالعلاء الحسن بن احمد بن الحسن الهمذانی العطار (ت 569 ه.ق)، کتاب خطّی در تجوید از ایشان گزارش شده، به نام «التمهید فی التجوید».(2)

- ابوبکر محمد بن حامد بن محمّد الاصفهانی (از علمای قرن ششم)(3)، دو کتاب در زمینه تجویدی دارند که عبارتند از:

1- التبیین فی شرح النون و التنوین.
2- الادغام الکبیر بعلله.(4)

قرن هفتم

- ابوالمعالی محمّد بن أبی الفرج بن برکه فخرالدین الموصلی (بغدادی) (ت 621 ه.ق)، دو کتاب در تجوید نگاشته اند:

1_ نبذه المرید فی علم التجوید.(5)

2_ الدّر الموصوف (المرصوف) فی وصف مخارج الحروف. (خطی).(6)

- ابوالحسن علی بن محمد بن عبدالصمد علم الدّین السخاوی (ت 643 ه.ق)، دو نوشته، در تجوید دارند که عبارتند از:

1- 1. کتابخانه چستربیتی، شماره 4/3925؛ الخزانه التیموریه، شماره 397.
2- 2. کتابخانه چستربیتی، شماره 3954. در فهرست این کتابخانه، کتاب مذکور به ابوبکر جعفر بن محمد مستغفری (ت 432 ه.ق) منسوب گردیده است. [ر.ک : الدراسات الصوتیه، ص 28]
3- 3. جعفر بن ابراهیم سنهوری (ت 894 ه.ق) در کتاب «الجامع المفید فی صناعه التجوید»، ورقه 83 و نسخه خطی آن در برلین، به شماره 1307. و در ضمن وی گفته است کتاب «وسیله الحفی فی ایضاح اللحن الخفی» از هاشم بن احمد بن عبدالواحد الحلبی، متوفی به سال 577 ه.ق می باشد.
4- 4. ر.ک : غایه النهایه، ابن جزری، 2/114. (نام هر دو کتاب در آن آمده است).
5- 5. ابن الفوطی: تلخیص مجمع الآداب فی معجم الاَلقاب، ج4، ق3، ص 360.
6- 6. کتابخانه عمومی اوقاف در موصل، شماره (5/20 ) المدرسه الاسلامیه).