تجوید فرقان صفحه 77

نمی شود.

شرط سوم: توافق با اصول ثابت شریعت و احکام قطعی عقلی که قرآن پیوسته پایه گذار شریعت و روشن گر اندیشه های صحیح عقلی است و نمی شود که با آن مخالف باشد.(1)

تعاریفی از «قرائت» و «علم قرائت»

قرائت عبارت از تلفظ الفاظ قرآن کریم به همان صورت و کیفیتی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله تلفظ می کرد و یا عبارت از خواندن و تلفّظ الفاظ قرآن کریم به همان صورت و کیفیتی است که در حضور رسول اکرم صلی الله علیه و آله خوانده شد و آن حضرت آن تلفظ و خواندن را تأیید کردند. خواندن قرآن کریم براساس تلفظی که نقل و روایت شده است فرقی نمی کند که تلفظ خود آن حضرت باشد و یا تلفظ و خواندن دیگران که مورد تأیید ایشان قرار گرفته است اعم ار آنکه یک و یا چند نفر باشند.

قرائت برحسب چنین تعریفی به ما می فهماند که گاهی قرائت به صورت سماع و شنیدن قرائت خود نبی اکرم صلی الله علیه و آله به دست می آید، و نیز گاهی از طریق نقل قرائت دیگران در حضور رسول اکرم صلی الله علیه و آله و تأیید آن حضرت راجع به آن احراز می گردد.

- گاهی قرائت به صورت یک لفظ و یک وجه روایت می شود که از آن به «متّفق علیه بین قرّاء» تعبیر می گردد.

- و گاهی قرائت به بیش از یک وجه روایت می شود که آنرا«مختلف فیه بین قرّاء» معرفی می کنند.(2)