سلمان فارسی صفحه 31

که مردم را به منظور این که برای بهره کشی از آنها و مکیدن خونشان زمینه فراهم و درها باز باشد به قید و بندهای مختلف کشیده و آنها را از آزادیهایشان در شؤ ون مختلف بازداشته اند ، آزادیهایی که با امتیازات غیر عادلانه ای که این گروه در زمینه های مختلف زندگی به خود اختصاص داده اند اصطکاک خواهد داشت .

بدین لحاظ خداوند سبحان آهن را نازل می کند (می آفریند و در دسترس قرار می دهد) که در آن قدرتی - یا بیمی - شدید و منافعی برای مردم است تا این پدیده ، شمشیری برنده باشد که از برنامه های قرآن در جهت ایجاد انسانیت برای انسان دفاع کند و آزادی او را که خدای سبحان برای او مقرر نموده تاءمین کند ، آزادی در فکر و تصمیم و سپس آزادی در اجرای عملی آنچه که به تعلیم الهی و مطابق شرایع و احکام خداوند آن را پذیرفته و تصمیم گرفته است . و این شمشیر ابزاری خواهد بود برای یاری و نصرت انسان مؤ من و دادن هویت انسانی او به او و در حقیقت وسیله ای خواهد بود برای یاری و نصرت خدای سبحان و فرستادگان او ؛ زیرا با شمشیر ، مبادی و اهداف الهی و سنتهای خداوند در هستی و در زندگی یاری می شوند و پیامبران - علیهم السلام - در عملی ساختن اهدافشان که برای تحقق آنها سعی و تلاش بسیار نموده و هر چه داشتند فدا کردند نصرت می شوند .

حال می توان از آنچه گذشت در ((شمشیر)) و ((قرآن )) که

فقط همین دو در خانه علی - علیه السلام - و نزد سلمان - رحمه الله - بوده اند - ویژگی و خصوصیتی را شناسایی و برداشت نمود . در ((مصحف )) (قرآن ) آیات بینات است که آنچه بر پیشینیان گذشته و حاوی پند و عبرت است برای ما حکایت می کند و در آن بسیاری از مواعظ ، امثال و بشارتهاست ، تربیت و تزکیه می کند و تفهیم می کند ، گنجینه های خرد را بر می انگیزد ، به مردم حکمت می آموزد . . . و خود ، معجزه ای جاودان و آیتی روشن و مبارزه طلبی همیشگی است . ((شمشیر)) آهنی است که در آن ((باءس شدید)) است و می تواند برنامه های قرآن را در ایجاد انسانیت انسان پشتیبانی کند و از آزادی انسان و کرامت او که خدا او را بدان اکرام فرموده دفاع نماید .

بدین ترتیب ما هدف و مقصد والای آیات شریفه قرآن را از علی - علیه السلام - و سلمان می آموزیم بدون آن که کلمه ای سخن بگویند (فقط از این که قرآن و شمشیر داشته اند و دیگر هیچ ، به مفاهیم قرآنی پی می بریم ) . و سلمان محمدی را شاخه ای از درخت بلند بالای اسلام ، و ((محمدی واقعی )) و از اهل بیت - صلوات الله و سلامه علیهم - می بینیم .

مقصود از ((صحابی )) از نظر سلمان

از ((ابوالبختری )) روایت شده که گفت : اشعث بن قیس جریر بن عبدالله بجلی نزد سلمان آمدند و در اطراف ((مدائن )) در اطاقی حصیری بر او وارد شدند بعد

از گفتن سلام و تحیت به او گفتند : ((آیا تو سلمان فارسی هستی ؟ )) .

گفت : بلی .

گفتند ، تو همنشین رسول الله - صلی الله علیه و آله - هستی ؟