سلمان فارسی صفحه 32

گفت : نمی دانم .

آن دو به شک افتاده و با خود گفتند : شاید آن که ما می خواهیم این نیست .

آنگاه سلمان بدانان گفت : ((من مقصود شما و همانم که در پی او هستید من رسول الله - صلی الله علیه و آله - را دیده و با او نشسته ام اما ((صاحب )) (مصاحب ) او کسی است که با او به بهشت وارد شود ، کارتان چیست ؟ . . . )) . (88)

این ماجرا بر این اساس است که اشعث و جریر قبل از آن ، سلمان را ندیده باشند در صورتی که چنین بوده (و روایت صحیح باشد) آنچه که در این گفتگو جلب نظر می کند عبارت است از : برداشت سلمان و دیدگاه او در مورد ((صحابی )) ، او بین کسی که رسول الله - صلی الله علیه و آله - را دیده و با او نشست و برهاست کرده و ((صاحب )) و ((انیس )) آن حضرت ، فرق و تفاوت روشنی می بیند چرا که حتی کافر و منافق ، چه رسد به کسی که عمل نیک و بد را به هم می آمیزد آن حضرت را می دیده و با او مجالست می کرده است . اما مصاحبی که رسول الله - صلی الله علیه و آله

- با او ماءنوس و ماءلوف بوده تنها کسی بوده تنها کسی بوده است که اعمال صالحه اش او را شایسته و لایق مصاحبت پیامبر اکرم - هم در دنیا و هم در آخرت - کرده است .

این دیدگاه و برداشت با آنچه که نزد پاره ای مردم مشهور و شایع است سازگار نیست که می گویند ((صحابی )) ، او بین کسی که رسول الله - صلی الله علیه و آله - را دیده و با او نشست و برخاست کرده و ((صاحب )) و ((انیس )) آن حضرت ، فرق و تفاوت روشنی می بیند چرا که حتی کافر و منافق ، چه رسد به کسی که عمل نیک و بد را به هم می آمیزد آن حضرت را می دیده و با او مجالست می کرده است . اما مصاحبی بوده است که اعمال صالحه اش او را شایسته و لایق مصاحبت پیامبر اکرم - هم در دنیا و هم در آخرت - کرده است .

این دیدگاه و برداشت با آنچه که نزد پاره ای مردم مشهور و شایع است سازگار نیست که می گویند ((صحابی )) کسی است که در سن تمیز و در حال اسلام پیامبر - صلی الله علیه و آله - را دیده باشد ، تا آنجا که گفته اند اگر مرتد شود ((صحابی )) بودن او از میان می رود و چون به اسلام بازگردد ((صحابیت )) او نیز می گردد چیزی که درباره طلیحه بن خویلد گفته اند .

مسؤ ولیتها بزرگ

تاریخ نشان دهنده اینست که ((سلمان )) مواضع و کارهایی حائز اهمیت بسیار داشته

است : در ماجرای سقیفه بنی ساعده که پیامد و نتیجه آن این بود که علی رغم تاءکیدهای رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم - بر این که پس از او علی ولی امر مسلمین است خلافت به صاحب شرعی آن امیر المؤ منین علی - علیه السلام - نرسیده موضع مخالف داشت .