داستانهایی از فقرایی که عالم شدند صفحه 22

اشرفی اصفهانی در روز 23 مهر ماه سال 1361 به دست منافقین کور دل به فیض شهادت نائل شد ، رحمه الله علیه . (36)

شریعت اصفهانی و شیخ خضر

مرحوم آیت (الله شریعت اصفهانی) که از علمای بزرگ حوزه علمیه نجف بود . نقل کرد که کتابی مورد احتیاج نیازم بود و من قدرت خرید آن را نداشتم ، تصمیم گرفتم که آن کتاب را از استادم (شیخ محمد حسین کاظمینی) به طور امانت و عاریه بگیرم به طرف خانه استادم حرکت کردم در بین راه به مقبره مرحوم شیخ خضر وارد شدم و سوره یاسین را برای شادی روح آن مرحوم خواندم و آنگاه به سوی خانه استادم روانه شدم . در خانه را زدم و کمی معطل شدم کسی در را باز نکرد پس از کمی معطلی دوباره در زدم ، در این حال استادم در خانه را باز کرد ، دیدم همان کتاب مطلوب مرا در دست دارد . خیلی تعجب کردم و گفتم : از کجا دانستی که من برای چنین حاجتی آمده ام ؟ فرمود : خوابیده بودم در عالم رؤ یا شیخ خضر را دیدم که به من گفت : الان شریعت اصفهانی می آید و فلان کتاب را می خواهد ، برخیز و زود مهیا کن . از خواب بیدار شدم و به کتابخانه رفتم تا کتاب را برای شما فراهم کنم ، بار اول که در زدی در جستجوی کتاب بودم .

آن وقت شریعت اصفهانی کیفیت آمدن خود را به خانه استاد نقل کرد . (37)

سختی های علماء و فروش قابلمه

مرحوم (آیت الله شهید سید عبدالحسین دستغیب) اعلی الله مقامه فرموده است : یکی از اهل علم نجف برای من نقل کرد : روزی در بازار حراجی می کردند یکی از فضلای محترم از مدرسین صاحب عنوان نجف را دیدم

آمده و قابلمه ای که زیربغلش بود بیرون آورد و در معرض حراج گذاشت ، من از یک گوشه ای تماشا می کردم دیدم این جناب مدرس فاضل محترم قابلمه را داد به آن حراجی و گفت : حراج کن آن هم حراج کرد و فروخت به قیمت نیم روپیه با کمال بشاشت مثل حالات همیشگی بدون هیچ تغییر حالی با من صحبت کرد ، گفتم : کار رسیده به جائی که شما قابلمه خانه تان را آورده اید بفروشید ، خندید و فرمود : هیچ پیشامد سختی نداشتیم قابلمه را دادم پولش را می دهم نان می خرم طوری نشده است دو سال استفاده پخت از آن کردیم امروز هم استفاده نان بعد هم هر چه خدا داد . (38)

انصاری و علی کنی و تهرانی

مرحوم شیخ (علی کنی) می گوید : (من بیست سال تمام با شیخ مرتضی انصاری معاصر و معاشر بودم و از وضع زندگی او کاملاً مطلع بودم . شیخ از مال دنیا چیزی نداشت جز یک عمامه که در منزل زیراندازش بود و در بیرون از منزل بر سر می گذاشت .)

و نیز عده ای از ثقات نقل کرده اند که : شیخ علی کنی و شیخ ملا علی خلیلی و شیخ عبدالحسین تهرانی (صاحب طبقات و الذریعه ...) در نجف یک جا با هم درس می خواندند و هر سه نفر در شدت فقر و تهی دستی بودند و با کمال عسرت و سختی تحصیل علم می کردند .