داستانهائی از زندگی علماء صفحه 38

آیه اللّه حاج سیّد جمالدّین گلپایگانی ( ره ) فرمود :

روزی برای زیارت اهل قبور به وادی السّلام در نجف اشرف رفته بودم و چون هوا بسیار گرم بود زیر سقفی که بر سر دیوار روی قبری زده بودند نشستم .

عمّامه را برداشته و عبا را کنار زدم که قدری استراحت نموده و برگردم .

در اینحال دیدم جماعتی از مردگان با لباسهای پاره و مندرس در وضعی بسیار کثیف به سوی من آمدند و از من طلب شفاعت می کردند؛ که وضع ما بد است ، تو از خدا بخواه ما را عفو کند . من به ایشان پرخاش کرده و گفتم :

هر چه در دنیا به شما گفتند گوش نکردید و حالا که کار از

کار گذشته طلب عفو می کنید . بروید ای مستکبران !

ایشان فرمودند : این مردگان شیوخی بودند از عرب که در دنیا مستکبرانه زندگی می نمودند و قبورشان در اطراف همان قبری بود که من بر روی آن نشسته بودم . ( 30 )

نترس و محزون نباش !

شیخ مرتضی انصاری ( علیه الرحمه ) صاحب کتاب مکاسب در نجف کربلا اشرف خدمت شریف العالماء مازندارنی درس می خواند .

پس از مدّتی بعنوان دیدار از اقوام به خصوص مادر به شهرستان شوشتر برگشت . بعد از مدّت کوتاهی که می خواست مجدّداً به نجف بازگرددمادرش اجازه نمی داد و راضی نمی شد .