فقهای نامدار شیعه صفحه 65

شیخ حمزه بن عبد العزیز ابویعلی دیلمی ، فقیه ، ثقه ، شخصیت جلیل القدر ویکی از اعیان طائفه ، معروف به سلار»می باشد . او پیشتاز در فقه ، ادب و علوم ومعارف اسلامی بوده است . او بر شیخ مفید و بر سید مرتضی علم الهدی قرائت نموده است .

ولادت او همانند دیگر معاریف و مفاخر مکتب اسلام درست روشن ومشخص نیست ، ولی نام او حمزه بن عبد العزیز دیلمی طبرستانی ، کنیه اش ابویعلی ملقب به سلار ، فقیهی است بزرگوار و شیخی است جلیل القدر و عظیم الشان که ازمفاخر و اعیان فقهای امامیه می باشد . سلار معرب سالار»می باشد که به معنای امیر ورئیس کل می باشد . ولادتش در مازندران صورت گرفته است . او به قصد تکمیل تحصیلات اسلامی خویش به مرکز حوزه علمیه آن روز که بغداد و اخیرا نجف بوده است ، مهاجرت کرده است .

گفتار صاحب ریحانه

مرحوم مدرس می گوید :

«او یکی از اعاظم علمای متقدمین اثنی عشریه است که در علم و ادب مقدم بوده و فتاوی و اقوال او در کتب فقهیه مذکور می باشد . وی از شاگردان شیخ مفید و علم الهدی و از مشایخ روایتی شیخ ابو علی طوسی(پسر شیخ طوسی)است و گاهی به سمت نیابت از سید مرتضی در بغداد درس می گفته است و در اثر فقاهت و جلالت مراتب علمیه از طرف سید به منصب حکومت شرعیه و فصل خصومات و مرافعات دینیه در بلاد حلب منصوب شده است . » (2)

تالیفات او

او تالیفات متعددی در زمینه فقه و اصول فقه و کلام دارد که چند نمونه از آنهاذکر می شود :

1-الابواب و الفصول(در فقه)

2-التذکره فی حقیقه الجوهر(کلام)

3-التقریب(اصول فقه)