عمه سادات زندگی حضرت معصومه سلام الله علیها صفحه 62

1- 110. سوره آل عمران، آیه 39.

2- 111. مصباح الشریعه، ص 100.

ظاهر تعبیر زننده ای است؛ زیرا معنی این جمله: از بندگی تا خداوندگاری است، مگر می شود انسان از مرز بندگی خارج شود، یا در مرز خدایی گام بگذارد؟

«این التراب و ربّ الارباب؛ خاک کجا و پروردگار پروردگارها کجا؟»

ولی به گفته استاد شهید مرتضی مطهری رحمه الله باید توجّه داشت که خدایی غیر از خداوندگاری است، مقصود از حدیث فوق این است که انسان در پرتو بندگی به خداوندگاری می رسد.(1)

یعنی انسان در پرتو پیمودن مراحل عالی بندگی، دارای روح ولایت تکوینی می شود و می تواند کارهای معجزه آسا کند و کرامت های عجیب از او سرزند.(2)

حضرت معصومه علیها السلام نیز بر اثر کمال عبودیت و عرفان و دستیابی به مقامات عالی معنوی به مرحله ای رسید که دارای چنین امتیازی شده و می تواند از مقام ولایت خود استفاده کرده و کارهای معجزه آسا و کرامت های شگفت کند. در اینجا به چند نمونه از باب تبرک، نظر خوانندگان گرامی را جلب می کنیم.

چند کرامت از حضرت معصومه علیها السلام

1 - محروم از فیض حضور

نقل می کنند شخصی به نام سید عبدالرحیم که مورد وثوق بود، گفت: در عالم خواب دیدم، در قبرستان بزرگ قم جمعیت بسیاری هستند، در این هنگام شخصی بزرگواری را که سوار بر اسبی بود و از بازارچه می آمد مشاهده نمودم، دیدم در پشت سر آن سوار، شخصی گفت: این سوار حضرت حجّت علیه السلام