خورشید شرق صفحه 112

«اللَّه اکبر» زینت مجالس است. تکبیر به اجتماعات جهت، نشاط دینی و صبغه مذهبی می بخشد. از این رو مهاجم فرهنگی

پیوسته سعی کرده است تا چیز دیگری را جایگزین آنها نماید و معلوم است که هیچ امری نمی تواند سلامت، پاداش، وزانت و ارزش الهی و عبادی این دو شعار مقدّس را داشته باشد.

تهاجم فرهنگی به شعارهای اسلامی می خواهد سنّت های دیگری نظیر کف، سوت و هوار و امثال آن را که از اجتماعات غربی و از شعایر مشرکین پیش از اسلام و انقلاب می باشد را در جای تکبیر که از ره آوردهای ارزشی انقلاب اسلامی بود بنشاند.

قرآن کریم می فرماید:

«وَ ما کانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَیتِ اِلاَّ مُکاءً وَ تَصْدیهً»(303)

و نماز آنها (مشرکین) در خانه خدا جز سوت کشیدن و کف زدن نبود.

علامه طباطبایی در تفسیر این آیه شریفه، کف و سوت را یک بازی دانسته و می نویسد: «نماز آنها در خانه خدا جز بازیی از سوت و کف نبود.(304)

بر مسئولین نظام اسلامی است که با همه توان شعارهای اسلامی را در کشور به ویژه صدا و سیما حاکمیت و رسمیت دهند و صدای تکبیر و صلوات را به جای صدای کف و صوت بنشانند.

16 - تشکیل حکومت اسلامی

تشکیل حکومت اسلامی از آمال دیرینه حضرت امام بود که پیوسته به آن می اندیشید. وقتی در تبعیدگاه عراق به سر می برد بحث حکومت اسلامی را براساس منابع دینی در درس خارج فقه مطرح کرد که نتیجه آن کتاب ولایت فقیه یا حکومت اسلامی است که منتشر گردید و منشور حکومت اسلامی شد.