خورشید شرق صفحه 124

گرایش به دنیا

«لکن آن چیزی که انسان را یک قدری نگران می کند دو مطلب است که این مربوط به عموم روحانیت است. یک مطلب این که من خوف این را دارم که در این انقلاب که باید روحانیت تقویت بشود و آنچه که شده است به هدایت آقایان بوده است، مبادا خدای نخواسته به واسطه بعضی از اعمالی که از بعضی از این روحانیون و معممین صادر می شود، این موجب این بشود که یک وقت یک سستی در روحانیت پیدا بشود. یکی قضیه این که از آن زی(337) روحانیت که زی طلبگی بوده است، اگر ما خارج بشویم، اگر روحانیون از آن زی که مشایخ ما در طول تاریخ داشته اند و ائمه هدی سلام اللَّه علیهم داشته اند، ما اگر خارج بشویم، خوف این است که یک شکستی به روحانیت بخورد و شکست به روحانیت شکست به اسلام است. اسلام با استثناء روحانیت محال است که به حرکت خودش ادامه بدهد، اینهایند که اسلام را معرفی می کنند و به پیش می برند و از اوّل هم همین طور بوده. اگر چنانچه ما از زی متعارف روحانیت خارج بشویم و خدای نخواسته توجّه به مادیات بکنیم،

در صورتی که خودمان را با اسم روحانی معرفی می کنیم، این منتهی ممکن است بشود به این که روحانیت شکست بخورد. من این نگرانی که همیشه در دلم هست این است که من خوف این را دارم که مردم به واسطه امثال من به بهشت بروند... و ما برای خاطر این که خودمان مهذّب نبودیم به جهنم... یک قصّه ای را که برای من نقل کرده اند که یکی از تجار پیش یکی از علمای بزرگ (حالا کی بوده است نمی دانم) رفته است و گفته است که آقا! اگر پشت کتابی چیزی نوشته اند به ما هم بگویید. کتاب ها معلوم، اما اگر پشت کتابی چیزی نوشته اند که شما از آن مطلّع هستید به ما هم بگوئید. برای این که ما می بینیم که شما ما را دعوت می کنید به خیر و صلاح و خودتان نیستید اهلش. معلوم می شود یک مطلب دیگری در کار است. آن آقا گریه کرده است».(338)

ترس از غرب

«من حالا هیچ نگرانی ندارم چون اکثر افراد را می شناسم و می دانم که اکثراً متعهد و متدین هستند، بلکه نگرانی من از این است که نکند سستی کنیم و در پیاده کردن اسلام دقت لازم را ننماییم، بعداً اشکالی پیش بیاید. نکند مثل مشروطه شود که آقایان تلاش کردند و مشروطه را بنا گذاشتند، آن وقت چند نفر از سیاسیون مستبد، مشروطه خواه شدند و حکومت را گرفتند و هر دوره مجلس را بدتر از دوره قبل تشکیل دادند. امروز من هیچ ترسی ندارم، ولی ترسم از آن است که مبادا ما مسایل را به صورتی محکم تحویل دسته بعد ندهیم. ترسم از آن است که مبادا از حرف های خارجی ها بترسیم

و در پیاده کردن احکام خدا سستی کنیم. ما باید همه چیز را به همان قوتی که امروز دارد، تحویل دسته بعد دهیم و آنها هم کوشش کنند که به همان قوّت تحویل دسته بعد دهند. ما باید بنیان را محکم کنیم و به دسته بعد دهیم تا پیش خدا مقصّر نباشیم.

باید هیچ سستی نکنیم و از این ترس نداشته باشیم که فلان رادیو یا دولت خارجی چه می گوید، رادیوها باید به ما فحش بدهند. آن روزی که آمریکا از ما تعریف کند باید عزا گرفت. آن روز که کارتر و ریگان [رؤسای جمهور آمریکا] از ما تعریف کنند معلوم می شود در ما اشکالی پیدا شده است. آنها باید فحش دهند و ما هم باید محکم کارمان را انجام دهیم».(339)

انزوای روحانیت

«از توطئه های بزرگ آنان (غربی ها) چنانچه اشاره شد و کراراً تذکر داده ام، بدست گرفتن مراکز تعلیم و تربیت خصوصاً دانشگاه ها است که مقدرات کشورها در دست محصولات آنهاست. روش آنان با روحانیون و مدارس علوم اسلامی فرق دارد با روشی که در دانشگاه ها و دبیرستان ها دارند.

نقشه آنان برداشتن روحانیون از سر راه و منزوی کردن آنان است، یا با سرکوبی و خشونت و هتاکی که در زمان رضاخان عملی شد ولی نتیجه معکوس گرفته شد، یا باتبلیغات و تهمتها و نقشه های شیطانی برای جداکردن قشر تحصیل کرده و به اصطلاح روشنفکر که این هم در زمان رضاخان عملی می شد و در ردیف فشار و سرکوبی بود و در زمان محمّدرضا ادامه یافت بدون خشونت ولی موزیانه و اما در دانشگاه، نقشه آن است که جوانان را از فرهنگ و ادب و ارزش های خود منحرف کنند و