خورشید شرق صفحه 24

گفتم: ده دقیقه بیشتر نگذشته است.

فرمودند: مگر به شما نگفتم (مرا صدا بزنید؟) سپس فرزندشان را صدا زدند که: احمد بیا! و فرمودند: ناراحتم، از اوّل عمرم تا به حال نمازم را اوّل وقت خوانده ام، چرا الآن که پایم لب گور است ده دقیقه به تأخیر افتاد؟(50)

امام زنده و بیدار و با نشاط بود. شب بیداری در زندگی او نهادینه شده بود. نماز شب او ترک نمی شد و حتّی به هنگام برگشت از فرانسه به ایران نماز شب خود را در هواپیما خواند.

امام شب زنده دار بود و خواب سحرگاهی نداشت

که شبی صبح شود و چشم امام در خواب باشد.

9 - غیرت دینی

امام پایبندی عجیبی به احکام اسلام داشت و آنها را بر هر چیز دیگری مقدّم می داشت. محال بود امری با دین او اصطکاک کند و آن را بر دین خدا مقدّم بدارد. اسلام همه وجود امام را پرکرده بود و جز دین در عالم وجود او حاکمیت نداشت. به امر و نهی دینی رسمیتی تمام بخشیده بود، با متدینین به ویژه بسیجیان دوستی عمیقی داشت و از سر عشق و تکلیف از آنها حمایت می کرد.

امام با آنچه مخالف اسلام بود، با شدّت برخورد می کرد و کم ترین تسامحی با خلاف شرع نداشت او در دریای غیرت فرو رفته بود و نه تنها خود خلاف نمی کرد کسی نیز جرأت انجام خلاف شرع را نزد او نداشت. او به هیچ مصلحت اندیشی که مخالف احکام اسلام باشد اعتقاد نداشت و با قدرت تمام پایبندی و غیرت دینی خود را آشکار می کرد.

یکی از مسئولان وزارتِ خارجه از او سؤال کرد: «همان گونه که در مناسبت ها و مراسم مربوط به خودمان، از دیگران دعوت می شود، آنها نیز برای مراسمشان از نمایندگان ما دعوت می کنند. اگر نمایندگان ما در مراسم آنها شرکت نکنند، آنها نیز در مراسم ما شرکت نمی کنند. اشکال این است که در مراسم و جلسه های آنها، مشروبات الکلی و... هست، تکلیف ما چیست؟»

امام فرمودند: «نباید شرکت بکنند و دلیل آن را هم بگویند که برای این جهت است که شرکت نمی کنند».(51)