خورشید شرق صفحه 60

انقلاب اسلامی

شهید آیت اللَّه صدوقی گوید: بزرگترین کرامت امام، همین قضیه انقلاب و رهبری ایشان بود. شما حساب کنید از اولی که این پدر و پسر (رضاشاه و پسرش) بر سرِ کار آمدند تا وقتی که نابود شدند، چقدر اشخاص برجسته و بزرگ علیه اینها قیام کردند و به جایی نرسیدند. اما ایشان با آن قلم و بیانش، علیه آن دولت مقتدری که تمام ابرقدرت ها پشتیبانش بودند قیام کرد و آن طور مردم از او تبعیت کردند که حتی بچه هایی که تازه به زبان آمده بودند، با داشتن پستانک در دهان، وقتی دیگران شعار می دادند: «مرگ بر شاه» آن بچه ها هم همین شعار را می دادند و در گوشه و کنار مملکت، دهکده و مزرعه ای نماند مگر اینکه همه «درود بر خمینی» و «مرگ بر شاه» شعارشان شد.

و با همین شعار و با این راه و رویه و دادن اطلاعیه، مردم را رهبری کرد، تا آنجا که شاه رفت و بعد از او دست نشانده هایش که خیلی هم قوی و بی رحم و بی عاطفه و دور از انسانیت بودند و همه کاری هم حاضر بودند که انجام بدهند و ملّت را به خاک و خون بکشند تا به مقصود خود برسند، رهبری ایشان

آنگونه بود که همه آنها را شکست داد.

همیشه نهضت ها علیه قدرتمندان عالم، تلفات داده اند، ولی تلفاتی که در نهضت ایشان داده شد، نسبت به تلفاتی که در انقلاب های دنیا داده شده اصلاً قابل مقایسه نیست. آیا اینها را جز کرامت چیز دیگری می شود به حساب آورد؟ ما همه اینها را کرامت ایشان، در زیر سایه لطف حضرت ولی عصر(عج) و ارتباطشان با حضرت بقیه اللَّه می دانیم و من مطمئن هستم که ایشان از آنجا الهام می گرفت و هر عملی هم که انجام می داد با عنایت و لطف آن حضرت بود.(166)

گشایش در کار

آیت اللَّه حائری شیرازی امام جمعه شیراز گوید: در سال 1352 یا 1354 ه.ش، روزی در زندان (شاه) چشم هایم را بسته بودند و دوره بازجویی طولانی داشتم که در آن روزهای خاصّ، شبی حالم خیلی سخت بود. شب در خواب جلسه ای را دیدم که امام در آنجا درس می دادند و صحبت می کردند و روحانیون هم زیاد بودند سیدی وارد شد، امام جلوی او راست قامت روی میز ایستاد و سه بار فرمود: الامان، الامان، الامان، یا صاحب الزّمان که من متوجه شدم وجود مقدّس حضرت امام زمان (عج) بوده.

از فردای آن شب روش بازجویی عوض شد. یکی از صلحا گفت: امام برایت امان گرفته است، یعنی وساطت کرده بود نزد حضرت.(167)

دفع خطر

یکی از تجّار ایرانی، در زمانی که دولت طاغوت هر کسی را که به نجف و زیارت امام می رفت تعقیب می کرد، پول هنگفتی با خود به نجف برده بود که بابت سهم امام به امام خمینی بدهد.